TCK
Mühür bozma
Madde 203.- (1) Kanun veya yetkili makamların emri uyarınca bir şeyin saklanmasını veya varlığının aynen korunmasını sağlamak için konulan mührü kaldıran veya konuluş amacına aykırı hareket eden kişi, altı aydan üç yıla kadar hapis veya adli para cezası ile cezalandırılır.
Bir elektrik tesisine elektrik bağlanması ve kesilmesi sonrasında, TEDAŞ yetkili elemanlarınca, sayaç ve ölçü devreleri mühürlenir. Mühür pense numarası ile elektrik sayacına ait numaratör değerinin de tespit edildiğini gösteren tutanağın bir kopyası aboneye de verilir.
Elektrik sayaçları ve ölçü devreleri genel olarak bina dışında veya apartman girişlerinde bulunmaktadır. Sayaç mühürünün kopuk olması halinde, TEDAŞ ekipleri tarafından derhal abone elektriği kesilerek, ölçü ve sayaç devreleri mühürlenmekte, düzenlenen "Kaçak/Usulsüz Elektrik Kullanım Tutanağı" aboneye verilmektedir. (Her abone doğal olarak bu risk ile karşı karşıyadır.) Elektrik hizmetinden yararlanmak isteyen abone, TEDAŞ'a giderek kendisine çıkarılan ceza tutarını veya taksitlendirmenin ilk dilimini ödedikten sonra, elektriği bağlanmaktadır. Yasa gereği savcılığa da TEDAŞ tarafından ilgili abone hakkında suç duyurusu yapılmaktadır. TEDAŞ zaten yargı kararı olmaksızın bir para cezasını infaz etmektedir. Mahkemece yapılan yargılama sonunda, abone tarafından kaçak elektrik kullanıldığının kesinleşmesi halinde; aynı suça TCK 142.Maddesi gereğince ikinci bir ceza daha verilmektedir. Bu konudaki yargı kararlarının tamamında bu güne kadar uygulanan usul budur. “Mühür kopukluğu” nedeniyle izlenen usul ve buna bağlı olarak verilen yargı kararlarının tamamı TCK’nun 203.Maddesine aykırıdır. Teknik olarak “Mühür Bozma” eylemi gerçekleştirilmeden, ölçü, sayaç ve sigorta devrelerine ulaşılamaz. Bir elektrik tesisine elektrik bağlanması ve kesilmesini takiben, ilgili yönetmelik gereğince, sayaç ve ölçü devrelerinin TEDAŞ yetkili elemanları tarafından mühürlenmesi zorunludur. TEDAŞ yetkili elemanları tarafından düzenlenen ve “sayaç mühürü kopuk” ibaresi bulunan kaçak elektrik tutanaklarına dayanarak açılan davalar sonucu, verilen yargı kararlarının TCK Madde 203 gözetilmeden, TCK Madde 142 uyarınca verildiğine tanık oluyoruz. Bu husus elektrik tekniğine ve hukuka aykırıdır.
Yargıç kesin delillerle bağlıdır. Elektrik hırsızlığı belli bir teknik bilgi birikimi gerektirmesi nedeniyle "Nitelikli Hırsızlık" kapsamındadır. Bilim ve teknikte ispat zorunludur ve yorum yöntemiyle kanaat üretilemez. Suçluluğu kesin delillerle kanıtlanamayan sanık suçsuzdur. Hangi nedenle beraat ederse etsin, şüpheden sanık yararlanır. “Mühür Bozma” eylemi kim tarafından yapıldığı kesinleşmeden, aboneye TEDAŞ tarafından para cezası kesilmesi ve TCK Madde 142’den dava açılması isabetsizdir. Bu nedenle yargılanan ve beraat eden sanık TEDAŞ'a ödemiş olduğu para cezasını ödeme makbuzunu ibraz ederek geri alabileceği gibi faiz de talep edebilir. Bu talep karşılanmadığı taktirde, dava açabilir.
TEDAŞ, abone hakkında TCK Madde 203'ten dava açılmasını ihbar etmesi gerekirken, yargı kararı olmaksızın yaptığı infazla hem sebepsiz zenginleşmekte, hem de beraat kararlarıyla suçsuzluğu ortaya çıkan masum abonelerin onurunu rencide etmektedir..Keyfiyet TEDAŞ'ın tasarrufuna bırakılamayacak derecede önemlidir. Bu husus TEDAŞ aleyhine “Manevi Tazminat Davası” açma nedenidir. Masum abone bu yola başvurmasa bile, savcılık TEDAŞ ve ilgili yetkili elemanlar hakkında gereken soruşturmayı yapmalıdır. Kaçak elektrik kullananların cezalandırılmasının gündemde olması nedeniyle, çoğu kez sadece TEDAŞ elemanları tarafından düzenlenen kaçak kullanım tutanaklarına itibar edilerek mahkemelerce verilen kararlar bir çok masum vatandaşımızın canını yakmaktadır. Bu sayaçlar kapı önlerinde olduğu sürece de canlar yanması kaçınılmazdır.
Saygılarımla.
Not: Elektrik Üretim A.Ş.(EÜAŞ)’nin ürettiği elektrik, Türkiye Elektrik İletişim A.Ş.(TEİAŞ) tarafından işletilen “ENTER-KONNEKTE SİSTEM” aracılığı ile Türkiye Elektrik Dağıtım A.Ş.(TEDAŞ)’ne iletilmekte ve TEDAŞ tarafından kullanıcılara dağıtılmaktadır. Elektrik enerjisinin üreticiden son kullanıcıya kadar iletilmesinde (nakledilmesinde), ölçü, koruma, kumanda devrelerinde ve işletme binalarında belli bir oranda elektrik ısıtma, aydınlatma ve diğer ihtiyaçları karşılamak üzere kullanılmak zorundadır. Bunlara kısaca “iç ihtiyaç” denilmektedir. Bu tüketimlerin tamamı ilgili kurumlar tarafından tam olarak ölçülebilmekte ve denetlenmektedir. Ancak diğer kamu kurumlarında yapılan elektrik israfının kesin hesabı yoktur. Hiçbir ücrete tabi olmayan bu tüketimler, çoğu kez “kayıp-kaçak” olarak nitelendirilmekte, kaçak kullanım oranları abartılmaktadır. Bu husus, konunun tekniğini bilmeyen hukukçuları ivedi kararlar vermeye zorlamakta,TEDAŞ tarafından yapılan yargısız işlemlerin gözden kaçmasına yol açmaktadır. Bazı hizmetlerin özelleştirme kapsamında taşeron firmalara verilmesi ve yeterince uzman teknik eleman bulunmayışı nedeniyle enerji bağlama, kesme ve mühürleme işlemlerinde fahiş hatalar yapılmaktadır. Çoğu kez dava bile açılması gerekmeyen TADAŞ işlemleri için masum aboneler cezalandırılmaktadır