Anayasa md. 12

"Herkes, kişiliğine bağlı, dokunulmaz, devredilmez, vazgeçilmez temel hak ve hürriyetlere sahiptir."

En temel hakların başında da yaşama hakkı gelir. İster bilinci olsun/olmasın, ister ümit olsun/olmasın hayati tehlikenin bulunduğu her durumda müdahale etmek gerekli ve zorunludur (istisna olarak kişinin kendisinin bilinçli olarak tedaviyi reddettiğini bildirmiş olması bkz. Biyotıp Sözleşmesi ve Malta Bildirgesi). Yaşama hakkının tehlikeye düştüğü durumlarda hiç kimsenin rızası aranmaz.

Uygulamadaki yaygın hata olan hekimin yararsız tedaviyi sürdürmeme hakkı diye de bir şey yoktur. Daha önce de belirttiğim pasif ötenazi (kabaca halk arasında ümit kesilen hastanın fişinin çekilmesi diye bilinen) gibi durumların hukuki sonuçları da son derece tartışmalıdır.

Saygılarımla.