Adalete en çok gereksindiğimiz yıllar, yaşanan.

Hızla kirlenen yeryüzünde çamura bulaşmamak; yalnızca üstümüzün değil, beynimizin de kirlenmemesi için çaba göstermek... Adaletin önündeki setlerin kaldırılmasına çalışmak...

Zor iş... Yapabilir misiniz?

İnsanın yaşamıyla kanıtlamadığı düşüncelere gerçekten inanmadığını düşünürüm ben.

Mangalda kül bırakmazken özgürlüğü, barışı, birçok güzel düşünceyi savunup da, evinde eşini döven, çocuklarına baskı yapan, çalışanına hakkını vermeyen, kısaca savunduğu düşüncelere ters davrananları çok gördüm.

Adalet konusunda da öyle...

Yaşamınızda adil değilseniz, yazarken ya da konuşurken adaleti savunuyor olmanız bir kandırmacadan ibarettir.

Göstermeliktir...

Para için adaletten vazgeçer kimi... Siyasi başarı, makam, ün için adaletten uzaklaşır... Hatta görünürde bir neden yokken (ya da kimsenin bilmediğini sanırken), çok daha basit nedenlerle adaleti hiçe sayar...

"Her koyun kendi bacağından..." der... Ve "Bana dokunmayan..."

Adalet, bir yaşam ilkesi değil, araç olduğunda, özünü yitirir...

(23.03.2010)