sayın filorinalı 1 ve hukukun üstünlüğü ,
İlginiz ve yardımınız için teşekkür ederim. Mağdurun ve şikayetçinin beyanı üzerine mağdur 1995 te İst.Adli Tıp.kurumu 4. iht. kurulundan aldığı TCK m.46 kapsamındadır raporundaki tespitlerin devam edip etmediği yönünde 2005 te mahkemece bir üriversitenin psikiyatri bölümüne sevk ediliyor. Üniversite aynı durumun devam ettiğini ve beyanlarına itibar edilemeyeceğini rapor ediyor.
bu rapor CMK m.217 ve 230 bakımından önemli . ayrıca teorik ve pratik olarak müşteki beyanı tanık beyanı olarak kabul edilemez bu sebeple yeminsiz dinleniyorlar.(m.236) Böylelikle davanın tek kanıtı olan müştekinin " beni (a) birine vurdurtmuştur. çünkü aramızda husumet vardı" şeklindeki beyanı hukuki hiçbir değer taşımaz.(kuşkusuz mağdur TCK 46 kapsamında olmasaydı da bu beyan mahkumiyetin esası olmamalıydı.)
Ayrıca Asıl fail olmadığı- bulunamadığı-gerçekte varolmadığı için azmettiren olarak mahkum olan sanıkla arasındaki bağlantıyı ,suçun işlendiğini gösteren hiçbir delil (yazılı sözlü talimat- ses,görüntü kaydı, menfaat-araç -yer -silah v.s. temini-) bulunmamaktadır. bu tespiti dosyaya göre yapmaktayım.