Avatara gelince. Uzun yazacaktım ne zamandır ama olmadı bir türlü. Münzevinin beyaz adamlara gönderme içerdiği yorumuna da katılıyorum. Filmi izlerken ben de aynı düşünceyi taşıdım. Ancak o yoruma da vaktiyle -Ve halen- katılmayanımız var mı ki...

Filmde çok sıradan ama beni etkileyen, yalın bir cümle vardı. Kahramanımızın bilgisayara notlarını aktardığı sahnelerden birinde:

"Onlar, bizde olan hiç bir şeyi istemiyorlar. Bizde olan hiç bir şeye ihtiyaçları yok"

benzeri bir cümle. Üzerine yaşamlarımıza dönüp, yeniden düşünmeye değer.


Bir diğeri de, filmin başlarında Pandora kurt köpeğimsilerinden kurtarılan kahramanımızın teşekkürleri üzerine, Navi liderinin kızının, pişmanlık, acı ve kızgınlıkla sarfettiği söz:

"Aptalsın ve göremiyorsun. Bunda teşekkür edilecek bir şey yok! Bu üzülünecek bir durum. Ölmeleri gerekmiyordu..."

Tüm sadeliği içerisinde zengin bir düşünce ve duygu şöleni. Doğayla barışık yaşamlar imgesinde, anlamın maddenin önünde yürüdüğü, ruhla bedenin ahenkle dansettiği ve nihayet, insanların kardeşçe yaşayabileceklerini anımsatan, harika bir filmdi.