Telefon ve karşılıklı görüşme yerine ekranda ne işiniz var dediklerim, bir girsen oyunlar var vazgeçemezsin dediler, yok ben oynamam dedim, dinlemediler.
Biz seni üye yapacağız geleceksin diye hafiften tehdirler bile aldım.
Sonunda orada olsam da oyun oynamayacağımı ispatlamak için ben de üye oldum. Oyun oynamıyorum, bunu ispatladım olara da kendime de, ama her gün uğramadan kim me yazmış bakmadan da yapamıyorum.
Şimdi de facebook'dan geldim, yorgunum gezinmekten sayfaları, referandumda ne yapacaklar, kimler tatilden dönmüş, kimin kalbi neye kırılmış bir çok haber aldım.
Aynı şehirde olup görüşebildiğim arkadaşlarımı görünce, bazen ekran olsa da mesaj yazsam gibi duygulara kapılıyorum son zamanlarda, yok yok görüşmek gibisi yok...