Bir çoğumuz hukuk fakültesine bize çağrıştırdığı yüksek idealler ve değerleri yaşamak,yaratmak,savunmak üzere girmek istedik.Doğrusu da budur.Hukukçu olmak ile avukat olmak,hakim olmak,savcı olmak arasında oldukça büyük fark var.Bu farkın olmaması gerekir ama realiteler dünyasında hukuçu olamamış avukatlar,hukukçu olamamış savcılar, hukukçu olamammaış hakimler vardır.Bunların çoğunlukta olduğunu söylemeye dilim varmıyor.Hukuk fakültesini ,sadece meslek kazandıran bir okul olarak görmemeliyiz.Hukuk fakültesi sadece meslek kazandıran bir okul olarak görülürse, hukukçu olmayan avukat,hukukçu olmayan savcı olamakla hukukçu şoför olmak arasında bana göre hiçbir fark yoktur.Mesleğin onuru, hukukçu olmanın sorumluluğunu yaşamakla, erdemleri ve yüksek doğruları hayata geçirmekle kazanılır.Hukuk fakültesi mezunu olan kişi,yüksek doğrularını, bazen yasalarla çelişen gerçek adalet anlayışını, zaman zaman kendi aleyhine de olsa uygulayabiliyorsa mesleğin onurunu yaşıyordur.Bu kişi hukukçu olabilmiştir.Artık o, mesleğinin hem hakkını veren hem de onu aşmış bir kişidir.Hukuk fakültesinden yüksek idealleri,adalet anlayışını çıkarırsanız geriye meslek kalır.Bu geriye kalan mesleğin de ,ne şöförlükten, ne mühendislikten,hatta ne mankenlikten farkı yoktur.