T.C. YARGITAY
3.Hukuk Dairesi

Esas: 2004/131
Karar: 2005/274
Karar Tarihi: 27.01.2005

ÖZET : Dava konusu uyuşmazlık, oda aidat alacağının tahsili talebine ilişkindir. Mahkeme kararının gerekçesini teşkil eden 507 sayılı Esnaf ve Sanatkarlar Kanunu'nun 37/son maddesinin, son cümlesinde her ne kadar "..Aidat alacağının 6183 sayılı kararına uyarınca tahsil edileceği...." hüküm altına alınmışsa da, bu kanun hükmü 9.5.1991 tarih ve 3741 sayılı kanunun 9. maddesi ile yürürlükten kalktığı için, somut olaya bu madde hükmünün tatbiki mümkün değildir.
O halde mahkemece dava konusu uyuşmazlık normal bir alacak davası olarak kabul edilip ( Yargıtay'ın Yerleşik uygulamaları doğrultusunda ), davanın esası hakkında yapılarak inceleme neticesinde hasıl olarak sonuca göre bir karar verilmesi gerekirken, yanlış gerekçeler ile davanın reddine karar verilmesi isabetsizdir.



(507 S. K. m. 37)

Dava: Dava dilekçesinde 235.500.000 liralık takibe vaki itirazın iptali ile %40 inkar tazminatının faiz ve masraflarla birlikte davalı taraftan tahsili istenilmiştir. Mahkemece davanın reddi cihetine gidilmiş, hüküm davacı tarafından temyiz edilmiştir.

Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Karar: Davacı vekili dilekçesinde, davalının müvekkiline ait odaya kayıtlı olduğunu ancak aidat borcunu ödemediğini, bu borcun tahsili amacı ile davalı aleyhine icra takibi yaptıklarını, davalının da bu takibe itirazda bulunduğunu beyan ederek, itirazın iptali ile %40 icra inkar tazminatına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.

Mahkemece, 507 sayılı Kanun'un 37/son maddesi gereğince, oda alacağının 6183 sayılı karar gereğince tahsil edileceği bu konuda icra dairelerine bir görev yüklenmediği ve böylelikle de ortada geçerli bir takibin bulunmadığı gerekçesi ile davanın reddine karar verilmiştir.

Dava konusu uyuşmazlık, oda aidat alacağının tahsili talebine ilişkindir. Mahkeme kararının gerekçesini teşkil eden 507 sayılı Esnaf ve Sanatkarlar Kanunu'nun 37/son maddesinin, son cümlesinde her ne kadar "..Aidat alacağının 6183 sayılı kararına uyarınca tahsil edileceği...." hüküm altına alınmışsa da, bu kanun hükmü 9.5.1991 tarih ve 3741 sayılı kanunun 9. maddesi ile yürürlükten kalktığı için, somut olaya bu madde hükmünün tatbiki mümkün değildir.

O halde mahkemece dava konusu uyuşmazlık normal bir alacak davası olarak kabul edilip ( Yargıtay'ın Yerleşik uygulamaları doğrultusunda ), davanın esası hakkında yapılarak inceleme neticesinde hasıl olarak sonuca göre bir karar verilmesi gerekirken, yanlış gerekçeler ile davanın reddine karar verilmesi doğru görülmemiştir.

Sonuç: Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 27.1.2005 tarihinde oybirliği ile karar verildi. (¤¤)

Sinerji Mevzuat ve İçtihat Programları
**************************************