22-07-2007, 10:45
|
#11
|
|
|
1990-2000 yılları arası için, “bunlar hayatın bir parçası” denebilir rahatlıkla.
Çözüm bulunmayışının nedeni ise, azımsanmayacak bir kitlenin olup bitenlerden habersiz olması.
Ve böylece hamaset nutukları çok kolay pirim yapıyor;hatipler ve yandaşları da o karanlık havada dayıyor hortumlarını Hazineye malı götürüyordu.
Halbuki bir tek banka bile, hortumlanamayacağı kanaati mevcut olsaydı, ne onca şiddet yaşanırdı, ne bugünkü ümitsizlik.
Neyse ki AB yasalarının getirilmesiyle, yukarıda anlatılanlar çok geride kaldılar. Keyfiliğin önünü alan o kadar güzel düzenlemeler yapıldı ki, artık şimdi hikayedekilere hayal diyebiliriz.
Bir hakimin verdiği her kararda, “Kararı beğenmeyenlerin nereye ve hangi sürede ne yola başvurabileceği” ni belirtmek zorunda olması, aksi halde hak kaybının söz konusu edilemeyeceğinin kabulü, müthiş bir ilerleme sayılmalıdır.
|