Silah merakı sadece Amerika'ya mı has bir olgu? Özellikle 'Tüfek icat oldu mertlik bozuldu' diyen bir şairin memleketi olan Türkiye'de bu sorunun cevabı hayır! 'At, Avrat, Silah' sloganına uygun olarak, halen davaya sadık kalacağımızı belirtmek için silah üzerine yemin ederiz. Temmuzun en sıcak gününde caket ile gezeriz; ya silahımızı saklamak için, ya da silahlıymışız havası vermek için.

Silah taşıma ruhsatı alabilecek meslek gruplarına baktığımız zaman neredeyse, kimin taşıyamıyacağı belirtilse daha iyi olur, en azından bu kadar yer kaplamaz demek geliyor insanın içinden. Bir de ancak ‘koruma’ eşliğinde kamuya açık alanlarda gezenler ve kendilerini dışarıya karşı setler ve duvarlarla çevrili sitelerde korumaya çalışanlar var.

Haklı olup olmadıkları konusunda fazla bir şey söylemek istemiyorum, ama buna rağmen adaleti gerçekleştirmekle görevli bir meslek grubunun bazı üyelerinin ‘Sizce Avukatın Kurusıkı Taşıması Caydırıcı Olurmu?’ başlığı alında yürütülen tartışmada ‘kendimi ancak silah taşıdığımda güvende hissederim’ türünden beyanlarda bulunmalarını ‘Hukuk Devleti’ adına acınılacak bir durum olarak değerlendiriyorum.

Doğru soruları yöneltip yöneltmediğimi bilemiyeceğim, ama bu konuda bir anket açmayı düşünüyorum.

Ülkede güvenlik ancak herkesin silahlanması ile gerçekleşir.
Herkesin veya büyük bir çoğunluğun silahlandığı bir ülkede güvenlik sağlanamaz
Devletin görevi olsa bile ben kendi güvenliğimi kendim sağlamaya çalışır ve silah taşırım
Kendimi güvende hissetmesem bile silah taşımam, devletin benim güvenliğimi sağlamasının gerçekleştirilmesini hukuki yollardan sağlamaya çalışrım.