Alıntı: Yazan seyitsonmez Ahmet Arif'ten: Tütünü bilir misin? "kız şaçı" demiş zeybekler/ su içmez her damardan/ yerini kolay beğenmez/ üşür/ naz eder/ darılır/ iki yaprak arasında kıyılmış/ bir parçası var kalbimin/ incecik ak kağıtlara sarılır/ dar vakit yanar da verir kendini/ dostun susan dudağına...tütün işçileri yoksul/ tütün işçileri yorgun/ ama yiğit/ ama pırıl pırıl namuslu/ namı gitmiş deryaların ardına/ vatanımın bir umudu... TERKETTİM ONU AMA ÖZLÜYORUM ÇILDIRASIYA

Sayın seyitsönmez sevdiğiniz belli bu büyük ustayı; ancak ustanın şiirleri sigaraya meyillidir. Öyle ki insanı özendirir, kıskandırır.
Daha bilindik bir "cıgaralı" Ahmet Arif şiiri;
"...
Hırsla çakarım kibriti,
İlk nefeste yarılanır cıgaram,
Bir duman alırım, dolu,
Bir duman kendimi öldüresiye.
Biliyorum "sen de mi?" diyeceksin
Ama akşam erken iniyor mahpushaneye
ve dışarda delikanlı bir bahar
Seviyorum seni çıldırasıya..."

Bir diğeri; "...Evet, ağlamaklı oluyorum, demdir bu/ Hani ,kurşun sıksan geçmez geceden,/Anlatamam nasıl ıssız, karanlık.../ ve zehir-zıkkım cıgaram./Gene bir cehennem var yastığımda,/ Gel artık..."

Ve en sevdiğim ikinci şair olan Cemal Süreya'nın da en asil, en yakışıklı ve en sisli fotoğrafında elinde bir sigara vardır.Dünyaya o perdenin arkasından içli bir bakış atmakta, bütün o olağanüstü şiirleri dudaklarının arasında bir sigara taşırken yazmaktadır.