Alıntı: Yazan Gülümse Vedat Türkali'nin "Bir Gün Tek Başına" romanını okuduğumda büyülenmiş, uzun süre de etkisinden kurtulamamıştım. Yeni bir roman, kitap keşfini bir yana bırakıp, yeniden "Bir Gün Tek Başına" romanını okumaya karar verdim. Bakalım roman ilk okuduğum zevki verecek mi? Yeniden beni büyüleyebilecek mi?

Okuduğumda üniversitede öğrenciydim. Mütevazi öğrenci odamdaydım, kitabı bitirdiğimde. Kitap öyle büyüleyici gelmişti ki, bittiğinde yarım saat kadar daha ağladım (Kitap finalinde ağlama olayımın ilki ve sonudur, bugün okusam bu kadar etkilenmem herhalde) Gerçek yaşama dönebilmek için sürekli olarak kendime "Bu yalnızca bir kitap, kitaptı o" filan dediğimi anımsıyorum.

Üzerinden tam 14 yıl geçmiş... Bugün üzülecek bir şey varsa, o da artık çeşitli vesilelerle anlamamıza neden olan, arkasından el sallamamız gerektiğini farkettiğimiz gençlik ve o yıllardaki kendimizden başka bir anı değil galiba