Önceki yazımda belirttiğim gibi Hukuk Fakültelerinin mezun sayısı ihtiyaç duyulan hukukçu sayısıyla orantılı olmadığı sürece adil olmasa da sınav bir zorunluluk olarak kendini dayatacaktır.
Bu orantının sağlanmasının en temel koşullarından biri de vakıf üniversitelerinin kaldırılmasıdır. Çünkü vakıf üniversiteleri özünde ticari işletme olarak faaliyet gösteren vakıf kimliği arkasına gizlenmiş kar amacı güden kuruluşlardır. Bu kuruluşlar tüm ticari işletmeler gibi toplumun ihtiyaçlarını değil, talebin fazla olduğu, maliyeti düşük ürünleri satmayı tercih ettiklerinden "hukuk eğitimi" de bu anlamda en fazla ilgi gören "ürünleridir". Tıp fakültesi gibi maliyeti yüksek "ürünleri" ya da antropoloji gibi talebin görece zayıf olduğu "ürünleri" tercih etmemelerinin nedeni de karlı olmamalarındandır.
Müşteri memnuniyeti gözetilerek verilen eğitimde istisnaları olsa da öğrencilerin yeterli eğitimi almaya zorlanmadıkları da bir gerçektir. Herşeyden önce eğitimde fırsat eşitsizliğini savunmak hiç bir hukukçunun adalet anlayışında yer bulamamalıdır.
Bu koşulların bir diğeri de yoksul kesimlerin desteğini almaya dönük popülist politikalar sonucu devlet eliyle açılan hocasız hukuk fakültelerinin açılma sürecinin son bulmasıdır.
Bunlar olmadıkça sınav olsa da olmasa da diplomalı işsiz hukukçular olmaya mecburdur (bu şekilde devam ederse uzun vadede avukat olmak işi olmak anlamına gelmeyecektir.)
Yine de bunlar olmazsa ne olsun derseniz kerhen de olsa benim tercihim avukatlık mesleğinin itibarının korunması açısından olabildiğince adil bir sınavın staj öncesi uygulanmasıdır. Belki sınavın konulması da fakülte kontenjanlarının artırılmasının önünü kesebilmek açısından işe yarar diye düşünüyorum.