Mesajı Okuyun
Old 22-05-2008, 14:26   #3
üye8180

 
Varsayılan

Sayın meslektaşım kadın konusunda biraz da iğneyi kendimize batırmamız gerektiğini düşünüyorum. Birincisi, kadınlarımızda, en azından benim gözlemlerim çerçevesinde yazacağım, kendini değersiz görme, ikinci sınıf, çaresiz, aciz görme hali yok mudur? Nice diplomalı kadın ( aralarında tanıdığım avukat, doktor dahi var) evlenince, çeşitli sebeplerle ( kocası istedi diye, toplumsal sebeplerle vs. vs. ) meslek hayatını sonlandırmakta evine kapanmaktadır. Bunu yaparken, bir başkasının hakkını da yemektedir. Milyonlarca gencin yarıştığı bir ÖSS sisteminde bir yer kazanmış, okumuş, bitirmiş ama evinde oturmayı tercih etmiş. Bir başkası onun yerine o fakülteye girebilse belki iş hayatında o olacak, ailesine bakacaktı.

İkincisi kadınlarımız erkekler gözünde öyle bir hale sokuldu ki, yani bir kadına yatacağı yeri verin, karnını doyurun yeter, erkek evli dahi olsa, belki ikinci üçüncü eş olarak gelen bulunur diye düşünür oldu erkekler. Çevremde var. Erkek garson, kazandığı belli, mesleği belli, toplumdaki yeri belli ama bir bakıyorsunuz bu erkeğin bile evde iki üç karısı var ve bu kadınlar mutlu mesut yaşıyor görünüyorlar. Yani bir lokma bir hırka tezini doğrular nitelikte bir yaşam tercihi örneği...

Üçüncüsü, şu kıskançlık meselesi, önceden erkekler kıskanırmış eşlerini, sevgililerini şimdi tam tersi kadınlar nefes aldırmıyorlar erkeğe. Aynı erkek için rekabet eden, didişen kadın mı çoktur yoksa aynı kadın için didişen, kavga eden erkek mi çoktur sizce.? Erkeği bulunmaz hint kumaşı gibi bir göklere çıkarmaca, bir yükseltmece almış başını gidiyor. Evli erkekler bile evli ama bin evli

Kadın olarak ayaklarımız yere sağlam basmadığı , kendimize güvenimiz ve azmimiz yeterli derecede olmadığı sürece, erkeklere, ilişkilere gereğinden fazla şekilde özellikle zihnen takıldığımız sürece, öncelikle kendi sağlığımızı ve mutluluğumuzu ön planda tutmadığımız, KENDİMİZİ SEVMEDİĞİMİZ, hayattan beklentilerimiz, ideallerimiz, hedeflerimiz olmadığı, kafalarımızın içini doldurmadığımız sürece ve kendimizi erkekler karşısında değersizleştirdiğimiz sürece ezilmeye müstahakızdır diye düşünüyorum.