Bizler Osmanlı İmparatorluğunun torunları olarak o zamanın asil halet-i ruhiyesini hala damarlarımızda hissetmekteyiz ama bi yere kadar tabi ki. Hukuk fakültesinde okuduğum yıllarda ve meslekte geçen günlerimde gördüm ki babası ve/veya annesi avukat olan meslektaşlar, hiç haketmedikleri halde, her zaman dudak bükülerek bakılan insanlar olmuşlardır. Sanki onlarda bizim gibi hakederek bu fakülteyi kazanmamışlar da, sanki onlarda bizim geçtiğimiz yollardan geçmemişlerde direkt tepeden inme avukat olmuşlar... bence avukatlık babadan oğula geçen bi meslek olmamalı, çocuklar meslek seçiminde tabi ki özgür olmalı ama bu durumda olan insanlarda anlayışla karşılanmalı...