Mesajı Okuyun
Old 08-03-2009, 12:29   #1
av.emregok

 
Varsayılan

sen gibi

gözlerini alsam elime,
benden başkasını görmeseler
bir gece yarısı odama kapanıp
gözgöze kalsak seninle
sonra bir yıldız tutsam
o yıldızda,gözlerini bulsam
ve alsam elime
gece boyu burakmasam sonra
yine;kaybolur gider mi,
sen gibi...
kulaklarını kapasam
duymasalar benden başkasını
yine gece yarısı odama kapansam
hep işitse,seni ne kadar sevdiğimi
sonra yağmuru duysam
yağmurda sesini işitsem
ve aşık olsam ona
şiirler yazsam ona da
yine;unutup gider mi,
sen gibi...
kalbini taşısam yanımda
bensiz çarpmasa bir daha,
ve bir gece odama kapansam
kalbimi açsam ona
sonra karanlık çökse,
karanlıkta seni görsem
ve haykırsam sevdiğimi
ölümüne,ölürcesine sevdiğimi,
yine reddeder mi,
sen gibi...

Emre Gök 27/10/2005 perşembe
2:00







Küçük Sandık

Kapalı kapılar ardında sen vardın benim için,
Gidişinden bu yana girememiştim odana
Dün gece,seni düşünürken,
Seni,senle yaşamak istedim
Araladım kapını,girdim odana...
Bakındım bir ümitle burada mısın diye!
Sanki sen yanımdaydın,benimleydin
Belki de, kokun sinmişti odaya,
Çıkmak istemedim uzun süre
Öylece bekledim,bakındım etrafa...
Tozlu birkaç parça eşya arasında
Küçük bir sandık gördüm sadece
Anahtar üzerindeydi,açıverdim...
Gözlerim doldu o an...
Kuru bir gül vardı en üstte;
Hani! İlk tanışmamızda vermiştim ya!...
Dayanamadım,hüngür hüngür ağladım,
Göz yaşlarım arasında, yüzük ilişti gözlerime,
Ne mat,ne donuk,ne cansız şeydi o
Oysa parmaklarında ne güzel duruyordu,
Neden böyle olmuştu sanki?...
Tekrar baktım sandığa;
Bu kez sen vardın,ben vardım,mutluluk vardı,
Fotoğraflarda kalan acı bir mutluluk...
Yok olup giden günleri getirdi aklıma
O küçücük sandık nasıl da büyümüştü gözlerimde
Daha neler vardı içinde kim bilir...
Mektuplar geldi bu kez elime
Ne ümitlerle yazmıştım,nasıl da süslemiştim onları,
Ne anlamı kalmıştı artık bunların;
Olsun,seni düşünerek yazmıştım hiçdeyilse,
Açmadım,açamadım hiçbirini,
Öylece baktım süslemelerine...
Sonra tekrar baktım sandığa;
Dondum,donakaldım!...
Nefes bile alamadım dakikalarca
Mavi bir nazarlık vardı bu kez.
Hani!Doğacak çocuğumuza almıştık
Sen beğenmiştin,sen takacaktın ona;
Yarınlarımız olacaktı onlar,
Kız olursa Özlem olacaktı adı,
Erkek olursa Ümit.
Ulaşamadığımız yarınlarımız...
Sandığın tabanında hatıra defterin vardı
Son bir gayretle onu da aldım elime
Yavaş yavaş çevirdim sayfalarını
Biz vardık yine,ümitlerimiz vardı
Beklentiler vardı,acı hayattan,
Sonra,anlamsız bir ürperti girdi içime,
Sensizdim belki,ama biliyordum seninleydim
Seni yaşıyordum içimde...
Devam ettim okumaya ;
Sayfalarca okudum yazdıklarını
Son sayfalara yaklaştıkça;yazın silinmeye başladı
Birkaç kelime çıkarabildim aralarından
Karartı vardı üzerlerinde;okunmuyordu hiçbiri
Son iki sayfa yırtıktı zaten,...
Derken,defterde düştü elimden
Bir ses çınladı kulaklarımda,
Bu ses senin sesindi sanki;
Beni de çağırıyordun yanına
Bu arada;o karanlık odada,...
Dağ gibi bir beden,hafif bir tebessümle,
Cansız bir şekilde,uzandı yere,...
Ezan sesleri arasında,
Yeni bir gün öncesinde...