Özellikle kredi kuruluşlarınca muhtelif konularda çok sayıda sözleşme akdedildiği dikkate alındığında, sözleşmeler arasında bir amaç birliğinin bulunup bulunmadığının ve bunların özdeş olup olmadığının tayin ve tespiti son derece güçtür. Maddenin 2’nci ve 3’üncü fıkralarının varlığı, bu kuruluşların çok sayıdaki akit ve işlemlerinin kilitlenme noktasına gelmesine neden olacaktır. Tasarı’nın söz konusu hükümleri, bu kuruluşların sözleşme serbestisi hükümleri dahilinde akitleşmelerini zorlaştıracaktır.

Maddenin 2’nci, 3’üncü ve 4’üncü fıkralarının metinden çıkarılmasının yerinde olacağı düşünülmektedir.