Henüz iki aylık bir avukat olarak ben de bir anımı paylaşmak istiyorum.Yazarken bile öyle utanıyorum ki yüzümü elimle kapatıyorum Cmk listesine girdiğim günden beri yaşça benden büyük olan meslektaşlarıma ne yapmam gerekiyo,ne söylicem? diye soruyordum.Aldığım cevaplar hep aynıydı,"hiçbişey yapmıyosun,oturup imze atıp geliyosun" ya da "savunmaya ekleyeceğimiz bir husus yoktur" diceksin.İyi o zaman dedim ya dertlenmeye gerek yok Olaya gelince;günlerden birgün cmk listesinde günün nöbetçi sanık-şüpheli müdafiiyim.İlk önce savcılıktan çağrıldım,avukat hanım ifade var gelir misiniz dediler.Savcıllık kalemine çıktım.Zaten ifade alınmaya başlanmıştı.İfade tutanağına imza atıp çıktım.Ohhh dedim dedikleri gibiymiş gerçekten.Aradan çok geçmedi tlfonum çaldı avukat hanım sorgu var gelir misiniz?Sulh ceza hakiminin odasına girdim,oturdum.Hakim bey hiçbişey söylemeden dosyayı uzatıverdi önüme.Kalınca da bi dosya sanki anlatsa ne olur diye kızıyorum içimden,bi yandan da olayı anlamaya çalışıyorum,neyse ifade tutanağını okudum.hakim bey tamam mı avukat hanım dedi,tamam dedim!!!(ama değildi)Şüpheliyi çağırdı odaya.Sorguya başladı.Sorgu bitti,baba döndü şüpheli müdafiiden soruldu!!!! "Savumaya ekleyeceğimiz bir husus yoktur hakim bey"dedim ve bi sessizlik oldu.Hakim,katip,şüpheli hepsi birden bana bakıyo Hakim bu kadar mı avukat hanım dedi!Evet dedimUzunca yüzüme baktıktan sonra neyse biz biraz bişey ekleyelim dedi,başladı yazdırmaya:şüphelinin ikametgahı sabit olduğundan tutuklanma kararının kaldırılmasını talep ediyoruz dedi" ben dedim yani !!!! Kıpkırmızı olmuştum utancımdan oturduğum koltuk mezarım olmuştu sanki O gün bugün ne hakimin odasına ne de kalemin oralara yaklaşabiliyorum.Hakimi görünce beni görmesin diye hemen kendimi bi köşeye atıyorum Bu olay bana ne öğretti peki "BİLGİ HERŞEYDİR"