Bir Trabzonlu olarak bu sayfayı çok sevdim Eeee artık çayın ilk sürgün zamanı geldi bir ara gidip kırmak lazım; yaza da fındığa çıkılır. Hele yazın yaylada olmak gibisi var mıdır ? Trabzon' u bir ara anlatmaya devam ederim ama başımdan geçen kısa komik bir hikayeyi paylaşmak istiyorum. Trabzon' da bir yer arıyoruz. Yol sormamız lazım. Arabayla bir amcaya yanaştık ve yeri sorduk. Önce derin derin düşündü, sonra elini kaldırıp şurdan gidin burdan gidin diyerekten tarife başladı ama tarifteki tuhaflık üzerine amcaya "siz yeri biliyor musunuz ? " diye sorma ihtiyacı hissettik. Hiç duraksamadan cevap verdi - yooo bilmiyorum... yurdum insanı seviyorum
Bir de köy anılarım var. Hemşehrilerimiz bilir eski köy evlerinin çoğunun lavabo ve banyosu evin dışındadır. Mezarlık kavramı da pek gelişmediğinden ölülerimizi de evin bahçelerine gömeriz Eskiden öyleymiş )) Köye ilk gidişim köy evinde kalacak olma fikri zaten biraz germiş beni. Köye vardık. Büyük halamız ile oturduk sohbet muhabbet eskilerden hikayeler dinliyorum keyifle, bir ara arka bahçeye doğru çıktım. Orada bir mezar olduğunu görünce korktum. Halama kimin mezarı diye sordum bana hüzünlü bir sesle; "rahmetli dayının evladım" dedi, "ama sağolsun rahmetli öldükten sonra beni hiç rahatsız etmedi" dediği an benim rengim değişti, nasıl yani ölüler rahatsızlıkta mı veriyor ? sorusunu hiç sormamış olmayı tercih ederdim. Evin en güzel odasını kendime seçmiştim ama rahmetli dayımın o yatakta öldüğünü söyledikleri zaman en güvenli yerin çoçukluğumdan beri olduğu gibi babannemin yanı olduğuna karar verdim. Tabi bu arada bu olay zamanında çoçuk değilim 18 yaşındayım. Vakit yatma vakti olmuş herkes yatağına çekilmiş ben de babanneme sarılmış yatıyorum tıkırtılar duymaya başladım tabi kafamdan da senaryolar çiziyorum.
- Hala bu sesler ne ?
- Fareler kızım korkma
Dışardan korkunç bir ses geliyor !
- Hala bu ses ne ?
- Kızım korkma çakal kurt inmiştir !!!

Gecenin bir yarısı lavaboya gitme ihtiyacı şiddetle oluşunca bende; evin dışındaki lavaboda fare, sıçan, kurt,çakal ve rahmetli dayımla karşılaşma ihtimalini de göz önüne alarak babamı ve banannemi kaldırdım törenle lavaboya gitmeye hazırdım. hatta bir ara babama kapı arkasındaki tüfeği de mi alsak diye sordum ? )))

O geceden sonra bir çok güzel anıma ev sahipliği yaptı o ev...