Belkı çoğunuz Yaratıcı Drama' nın cocuklar ıcın yapılmakta olan bır etkınlık oldugunu dusunuyoruzdur. Nitekim ben de baslarda öyle dusunuyorudum. Ama şu anda Çağdaş Drama Derneği' nın duzenlemıs olduğu Hukukçular ıcın Yaratıcı Drama kursuna devam edıyorum. Belki 3 hafta falan oldu başlayalı ama size derslerin ne kadar güzel, eglencelı gectıgını ve bız cıddı avukatları nasıl degıstırdıgını anlatamam.Her seyden önce ınanılmaz bir sosyallik ve özgüven yaratıyor. Adlıyede dolasan o asık suratlı, avukat olduğu ıcın kendını cıddı kalıplara sokmuş ınsanların hepsı ders saati baslamasıyla bırlıkte kendılerını serbest bırakıyolar.
Yaratıcı drama dersı gormus cocuklara sorulan soruları ve cevapları ıceren bır anket okudum gecenlerde. Okuduğum en çarpıcı cevaplardan bazıları şöyle;"Artık annemi daha iyi anlayabiliyorum", "İnsanlar bana bakınca konuşmadan gözlerini okumayı öğrendim", "Her ortama rahatça girip çıkabiliyorum ve korkusuzca insanların gözlerinin içine bakabiliyorum", "Artık bütün arkadaşlarımın elini tutabiliyorum". İçlerinden bir tanesi şöyle bir yorum yapmış ama hala yazdığı şeyin dramayla bağlantısını kuramadım: "Artık daha iştahlı yemek yiyorum" Yaratıcı dramanın iştahı açan bir yönü var mı bunu daha anlayamadım, ama böyle bir yonu varsa yakın zaman ıcınde ben de sıkayetlerımı dıle getırırım.
Kısacası inanılmaz keyıflı dakıkalar gecırıyoruz, herkes bırbırıyle kaynasıyor. Düşünün koca koca insanlar köşe kapmaca oynuyoruz Kulagınıza garıp geldı degıl mı? Canlandırmalar yapıyoruz, herkes hayatından bir kesit sunuyor. Mesela uyum ve uyumsuzluğu canlandırmamız ıstenıyor ve herkes kafasından bır senaryo yapıp bunu canlandırıyo. Ama tabı bunu yaparken herkes yaşamından bir kare sunuyor, hayat tecrubelerini anlatıyor.
Özellıkle meslekdaşlarla iletişimi kuvvetlendirmesi acısından çok faydalı.
Ben ınanılmaz keyıf alıyorum, kesınlıkle tavsıye edıyorum....