Bence trafik rücu davasında somut olaya göre ticari faiz de istenebilir. Bunun tek koşulu sigortalının tacir olması değildir. omut olayda birden fazla sebep olabilir.

T.C.
YARGITAY
11. HUKUK DAİRESİ
E. 2004/12577
K. 2005/9841
T. 17.10.2005

DAVA : Taraflar arasında görülen davada Menderes Asliye Hukuk Mahkemesi'nce verilen 08.06.2004 tarih ve 2004/307-2004/399 sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi Deniz Biltekin tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:

KARAR : Davacı vekili, davalıların maliki, sürücüsü bulunduğu aracın, müvekkili şirkete trafik sigortası ile sigorta ettirildiğini, bu aracın dava dışı 3 ncü kişinin aracına alkollü ve tam kusurlu olarak çarpması sonucunda oluşan, 1.500.000.000 TL. hasar bedelinin 3 ncü kişiye ödendiğini ileri sürerek, bu meblağın temerrüt faizi ile birlikte rücuen tahsilini talep ve dava etmiştir.

Mahkemece, iddia, savunma, toplanan kanıtlar doğrultusunda davanın ispatlanamadığı gerekçesiyle, reddine karar dair kararın, davacı vekili tarafından temyizi üzerine Dairemizin 11.11.2003 gün ve 2003/11715-10809 sayılı kararı ile mahkeme kararı bozulmuştur. Mahkemece bozma kararına uyulmak suretiyle, davanın kısmen kabulü ile 1.125.000.000.TL.sının faizi ile davalıdan tahsiline karar verilmiştir.

Dava, trafik sigorta sözleşmesine dayalı rücuen tazminat istemine ilişkindir. Davacı vekilinin dava dilekçesinde talep ettiği reeskont faizin dava tarihi itibariyle yürürlükte bulunan 3095 S.K.nun 4489 S.K. ile değişik 1.maddesinde açıklanan kısa vadeli kredi işlemlerinde uygulanan reeskont oranı olduğu ve mahkemece hükmedilen reeskont faizinin de bu talebi kapsıyor bulunmasına göre mahkemenin kanunun yürürlük tarihi 1.1.2000 tarihinden itibaren reeskont anlamında yasal faize karar verilmesinde bir usulsüzlük bulunmasa da, mahkemece talep kabul edilerek 28.7.1999 ödeme tarihinden itibaren faize karar verildiği halde, 01.01.2000 tarihinde yürürlüğe giren 4489 sayılı Yasa ile değişik 3095 sayılı Yasa'nın 1.maddesi uyarınca davacı alacağına, 1.1.2000 tarihine kadar reeskont oranında faize karar verilmemesi doğru görülmemiştir.

SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile kararın BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 17.10.2005 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

T.C.
YARGITAY
11. HUKUK DAİRESİ
E. 2004/7183
K. 2005/3812
T. 18.4.2005

DAVA : Taraflar arasında görülen davada Kemalpaşa Asliye Hukuk Mahkemesi'nce verilen 04.06.2003 tarih ve 2002/1270-2003/482 sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi Deniz Biltekin tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:

KARAR : Davacı vekili, davalı Fatma Biçer'nin maliki ve diğer davalı Ahmet Arslan'nın sürücüsü olduğu aracın müvekkiline zorunlu mali mesuliyet sigortası ile sigortalı olduğunu , davalı sürücünün ehliyetsiz olarak aracı kullanması sırasında kazanın meydana geldiğini, üçüncü araçta meydana gelen hasarın müvekkili tarafından ödediğini ileri sürerek, Trafik sigortası genel şartları 4. madde hükmü uyarınca, üçüncü şahıslara ödenen toplam 1.453.000.000.TL.nin ödeme tarihinden itibaren davalılardan rücuen tahsilini talep ve dava etmiştir.

Davalı Ahmet Arslan , hakkındaki dava, 14.05.2003 celse atiye terk edilmiştir.

Mahkemece, iddia, savunma ,bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamından , davalı Ahmet Arslan hakkında karar verilmesine yer olmadığına, davalı Fatma Biçer hakkındaki davanın ise kısmen kabulü ile 1.310.000.000.TL.sının ödeme tarihinden itibaren faizi ile tahsiline karar verilmiştir.

Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına ve davacı vekilinin dava dilekçesinde talep ettiği reeskont faizin dava tarihi itibariyle yürürlükte bulunan 3095 S.K.nun 4489 S.K. ile değişik 1.maddesinde açıklanan kısa vadeli kredi işlemlerinde uygulanan reeskont oranı olduğu ve mahkemece hükmedilen yasal faizinde bu talebi kapsıyor bulunmasına göre davacı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddi ile hükmün onanması gerekmiştir.

SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının reddi ile hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 1.10 YTL. temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 18.4.2005 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.