Lise 1' di herhalde! İlginç bir coğrafya hocamız vardı; bu siteye Ataköy Lisesinden katılanlar varsa sevgili hocamızın kim olduğunu hemen anlayacaklardır. Gerçi şimdi rahmetli oldu. Hocamızın kardeşiyle birlikte oturduğu; evi adeta kedi sığınma evi gibiydi.Zira;ev ilk katta olduğu için yakındaki tüm sokak kedilerinin günün her saatinde balkondan içeri girerek serbestçe dolaştığı hocamızın hazırladığı ciğerleri yediği geceleri kaldığı bir evdi. Hocamız her gün 80 küsur yaşına kadar hiç üşenmeden Bakırköye gider;kilolarca akciğer alır ve kedilere ziyafet çekerdi.Yani bunlar hocamız sayesinde sokak kedisi değil;"adeta ciğercinin kedisi" olmuşlardı. Ama işin ilginç yanı bu kadar çok kedisever görünen hocamızın aslında bir kedisavar olduğunu öğrenmemizdi.Bir gün aynı zamanda benden önce hocamızın öğrencisi olan ablam, hocasının evine gittiği bir gün hocamızın kedileri bir sopayla acımasızca dövdüğünü görmüştü. Yani kısaca hocamız "Alf"ten betermiş. Alf; hani şu kedi yiyen tuhaf tüylü yaratık.(Yabancı bir T.V dizisi)
Bu Hocamız sakin gibi gözükmesine rağmen çok sinirli bir yapıya sahipti. Diyelim ki derste yere bir kalem! düşürdünüz; son derece sinirlenir,bağırır çağırır biz de korkudan köşemize sinerdik. Ben o zamanlar gerçekten çok haylaz bir öğrenciydim; çok hareketliydim.Okumayı çok seviyor,ama çalışmayı hiç sevmiyordum!!! Her gün büyük bir özenle okula hazırlanır! -tabi ki derslere değil- saçlarıma fön çeker gayet havalı bir şekilde okula giderdim. Derslerde asla ders dinlemez, mutlaka en arka sıraya oturur; benim gibi derslerle ilgisi olmayan bir kaç arkadaşla laflaşırdık.Bu nedenlerle hocamız beni hiç sevmez, nefret ederdi. Nefret katsayısını arttıran nedenlerimden biri de bir gün hocamız derse kendini kaptırmış büyük bir heyecanla fiyordları,akarsuları v.s anlatırken ben içi kitaplarla dolu kocaman çantamı yere düşürmemdi.Tabi tahmin edeceğiniz üzere kıyametler koptu.Dersin sonuna kadar kadıncağız sinir krizi geçirdi...Eğer bir öğrenciyi sevmezse ne yapar ne eder sınıfta bırakırdı. Bu olaydan sonra beni de bırakacak korkusuyla var gücümle coğrafya çalıştım. Ona rağmen yazılı sınavlardan kötü notlar alıyordum. Ben de parmak kaldırarak sözlü olmak istediğimi belirttim. Tahtaya kalktım.Hoca soru soruyor; ben cevaplarken sözümü kesiyor,sınıfın en çalışkan öğrencisine konuyu tamamlattırıyordu. Sınav sonucu zayıf bir not verdi,ben dahil istisnasız bütün sınıf hayretler içinde kalmıştık.Ama niye hayret etmiştik ki ben hayatımın hatasını yapmış yere çanta düşürmüştüm!