Ortaokula başladığımda 4 kişilik bir çetem vardı
K,S,G ve ben.Okulun hem en çalışkan,hem en şımarık hem de en güzel
kızlarıydık.Ders dinlemez ama tam not alır,öğretmenleri umursamaz ama onlar tarafından çok sevilir ve dersleri her daim kaynatırdık.
2 sınıftayken okulumuza yeni bir İngilizce öğretmeni gelmişti.AMa bizi tanımıyordu ne o bize ne biz ona alışmamıştık.Aksilik de tam beden dersinden sonra dersi vardı.Biz hiç bir zaman beden dersinden sonra sınıfa zamanında çıkmazdık.Yine bir geç kaldık iki geç kaldık...derken öğretmenimiz bizi idareye şikayet etmiş.Tam sınıfa çıkarken müdür muavini eli belinde bizi koridorun başında bekliyordu."İçeri geçin bakayım kızlar" dedi.Bizde geçtik.Hani şu sınıf tahtalarında çizim yapmak için kullanılan cetveller varya işte onu eline aldı sırayla başımıza vurmaya kalktı ki K bize göz kırptı.ANlamıştık
ona vurur vurmaz kendini yere attı.
Bayılmıştı.TAbi bizde öğretmenim naptınızz falan filan derken Öğretmenin d beti benzi attı.Neyse kolonya falan K yı güya ayılttık.Kollarına girdik.Sınıfa çıkardık ama hepimiz kıpkırmızıyız.Kahkaha atacağız atamıyoruz
Sınıfa asık suratla girdik.Öğretmende bir gurur sizi altettim der gibi.Bizde durumu anlattık.Sizin yüzünüzden oldu falan dedik.Öğretmen de çok üzüldü vs vs.
Şimdi düşünüyorum da korkunç öğrencilermişiz.Başarımızı fırsat bilip her tür şımarıklığı yapmayı kendimize hak görürmüşüz.Ve ortaokul bitene kadar bu böyle devam etti.Ama anımsayınca hala çok gülerim