Bazen insan kendine ait bir zaman olsun ister,kimse olmasın,kimse gelmesin,kimse ses çıkarmasın..İnsanın kendisi ile buluşmaya ihtiyacı olan dokunulmaz zamanlar...Bir yanda ay ışığı olabilir,bir yanda Vangelisin müziği veya sel gibi yağan sözcükler..Ama kimse olmasın..Her şey olabilir ama kimse....
Kendinizle başbaşasınızdır.Mutlak bir doğrudanlık.En dürüst olduğunuz an..Kimsenin duymayacağı şeyler söylersiniz kendinize..Kendinizden sakladıklarınızı söylersiniz.Bir fotoğrafa bakarsınız,gözlerinizi kapatır ve susarsınız uzunca süre..Susarsınız..
Çok yorucu bu zamanların sonunda,biter yasınız.Belki bitmez de dondurulur,bu gücü bulabılırsınız...
Bir yürüyüş iyi gelir,bir yeni bir şey,böyle zamanlardan yenilgi ile çıkmamak gerek.Güzel bir şeyle bitmeli.Aynada kendinizi gülümserken yakalayabileceğiniz bir şey....
Güzel bitmeli,gülümseyerek.)))))))))))