Sahilde serin bir sabah vakti yürüyün. Yüzünüze denizin kokusu, serinliği değsin. Bütün her şey attığınız adımda geride kalsın. Yorulana kadar yürüyün yani. Otursun iskelenin kenarına. Ayaklarınızı denize karşı sallayın hatta. Uzaklara bakın, göremediklerinize. Martıları kaçırmayın seyrederken. Çığlıkçı, aceleci, telaşlı martıları... Denizden doymanın dışında hiçbir kaygısı olmayan martıları da görün ama.

Sonra ayaklarınızın ucundan görün denizi. Gözlerinizi kapatın. Yakından baktığınızda yürür sanırsınız kendinizi. Oysa yürüyen dalgalar. Bu yanılsamayı hissedin lütfen. Yaşam gibi...

Biz sadece oturuyoruz, dünya dönüyor, insanlar martı gibi, dalgalar çarpıyor nazik başını kayalara, bulutlar yürüyor. Harekete geçirebilmek yeteneğimiz yoksa. Hareketi durdurmak yeteneğimiz de yoktur.

Durduramıyorsak, oturalım.