|
|
Kim söndürebilir ki alev düşleri,soğuk kış gecelerinde .
kim susturabilir, yaman çığlıkları kıyılmış yüreklerde.
Kim durdurabilir ? kan damlayan acılarda kıyılmaları
Kim avutabilir narin yerinden vurulmuş umutları, kim ?
Hangi sabaha salayım topal avuntuları
Hangi taşa çalayım sızıları
Hangi yabana atayım hasretleri vurulmamış
Kahır zincirine halka, çığlık olur giderim .
Ey zemheri sevdaların soytarı talancısı,
Kaldır dizginsiz rahvanları uykudan,
Çek kınından kan bulanmış keskin hançeri,
Bak yetim naralar kusuyor kimsesiz sokaklar.
Beşikten mezara mayın kuytular,
Kana doymaz yobaz, sabahları seherinde katleder,
Ne acılar doğurur kurumuş bataklar,
Nice rüyalar kıyılır mahzeninde sevimsiz.
Zafere çeyrek çala mevzide boğulur hayat,
Sabahın günahlarını gece üstlenir gebe düşlerde,
Gecenin vebalı çelimsiz gülüşlerde yuvalanır sinsice,
Kurda-kuşa- çakala gün doğar selamsız,
Kör bir gecede saldım bedeni çekilmez acıya,
Tutunduğum son dal imiş yüreğimi doğrayan,
Yılanın kendindendir zehri beslenir koynunda,
Celladı olur, dizilir dar ağacında çözülmez düğümler.
Bir yanım kahır, bir yanım kan revan, acı – keder,
Ve bir yanım akbabalar, leş kargaları,
Uçadursun semasında yorgun düşmüş bedenin,
Her biri paylar bir bir yüreğimi utanmadan.
Ve ben ölürüm her bir santiminde tenimin,
Perişan düşler kurarım soysuz zamanda,
Bilirmisin ?
nasıl da vurulduğumu tek tek kıyımlarda,
soysuzun anlayacağı dil değil.
Bir düşünebilsen ?
Ne canlar adamışım kahrolan bekleyişlerde,
Her bir nefeste nasıl tükendiğini duyabilsen ?
Kaç kıyımdan geçmiş nasır kokan döş,
Taze çekilmiş tırnak acısı gözlerimden dökülen,
Anlayabiliyor musun ?
Ne sevdalar talan gönül bahçesinde, tar-u mar,
Ne kılıçlar sallamışım soytarı gülüşlere,
Bilmelisin ki,
Ne ,efendisiydim hayatın, ne de kölesi oldum kainatın,
Ne, yoksulluklar kirletebildi ellerimi,
Ne, kimsesizlik kırdı belimi,
Ne de hükümdarlar kısabildi arsız dilimi,
Dim-dik durmuşum, savaşmışım arenasında zalimin.
Pes etmemişim gardaş,..........
15/12/2010
Muhsin KOÇAK
|