Tekrar vurgulamak gerekirse;

----bir dilekçede en önemli husus maddi vakıaların hiç bir tereddüde yer bırakmadan anlatılmasıdır. Önemli olan maddi olayların sunumudur. Bunun vurgulanmasıdır. Olayın en iyi şekilde anlatılmasıdır.

---- Hukuki noktaları da, yine maddi vakıalarla birlikte düşünmek gerekiyor.
Örneğin, basit bir cümle yazayım. A sandalyeden yavaşça kalkarak 5 adım attıktan sonra kütüphaneden bir kitap aldı ve kitabın kapağına kaldırarak "ali top at" cümlesini okudu.
a. bak A görüyor
b. bak a yürüyor
c. A konuşuyor.
vs vs.

pratikte maddi vakıadan bahsetmeden doğrudan hukuki kavramların içine giriliyor. Örneğin, A sandalyede oturuyor dedikten sonra A konuşabilir, A duyabiliyor, bağırabiliyor, hatta uçabiliyor vs. den bahsediliyor ve orada uçma üzerine bir kitaba atıf yapılıyor.


----- Kanaatimce Dilekçede hiç bir dipnota ya da doktrine atıf yapılmamalı. Ne kadar basit anlatırsa o kadar iyi.
Ancak dilekçenin ekinde ister makale şeklinde kendisi tarafından yazılmış bir yazıyı, ister kitapdan alınmış fotokobileri eklemek şeklinde olsun, en güzel yöntem diye düşünüyorum. Dilekçede bunların ek olarak sunulduğu beyan edilir o da dava dilekçesinin bir parçası olur.

----- Eğer dipnot yada doktrinden ifadeler, kes kopyala yapıştır cümleleri olursa, hakim esaslı bir noktayı gözden kaçırabilir. Ya da bu araştırılması ve sağlıklı bir kafayla okunması gereken bir dosya deyip çözümüne başka bir bahara bırakabilir. Bu da gecikmeye neden olur.