Elli yıl önceki kanun dili halkın anlayacağı gibi değildi.

O yıllarda avukatlık yapan babam duruşma salonunda kendi davasını beklerken, kucağında çocuğu ile gelen davacı kadının zor durumunu görmüş. Hâkim keşif giderlerini yatırmasını söyleyince, kadın bu kadar parayı ödemeyeceğini, eve gidecek yol parası bile olmadığını, mahkemeye bir saatlik yolu yürüyerek geldiğini söylemiş. Hâkim “O zaman davanı düşürüyorum. Hiç uğraşmayalım” diye kadını korkutmuş. Babam incelik göstererek, kadın anlamasın diye, hâkimin anlayacağı bir dille:

- "Muttali olmaması kaydıyla tediyeyi taahhüt ediyorum" demiş.

Hâkim söyleneni anlamış ama inceliği anlayamamış. Dangadanak tercüme etmiş:

- "Yani sen mi ödeyeceksin?"