bilinmeyen mezraya,
giden bir yolcu gibi...
hedefini şaşırmış,
sağcı ve solcu gibi,
ne şiş yansın ne kebab,
diyen insan değilim...
doğmamış yetim hakkı,
yiyen insan değilim...
sağı solu kollarım,
eşşeğimi nallarım,
mezarıma yollarım...

hangi sarı yaprağı,
nerede nere dökmüş
balta yiyince çökmüş,
tabutumun ağacı,
bana veriyor acı...

yolların ve yılların,
mağlup ettiği adam,
sonun kara toprakmış!...
buluttan göz yaşların,
sanki yerlere akmış...

akdevrim.istanbul.