Okuduğum kadarı ile Mal Beyanı bir silah gibi düşünülüyor ve öyle kullanılıyormuş. Ancak işin özünde mal beyanında bulunmama cezasının verilmesinin nedeni bir kurala uymama cezası değilmidir? Bu maddenin konulma amacı borçluların sahip oldukları gelir ve borç ödeme kaynaklarını bildirmesini sağlamak değilmidir? Eğer asıl amaç bu ise borçlunun mal beyanında bulununcaya kadar hapis cezası ile tazyik edilmesi daha doğru bir uygulama olmazmı? Amaç iyi niyet ise iyi niyetli ve ödeme olanağı olan borçlu bir şekilde ödemeye de çalışır. Ancak kötü niyetli ödememek için her yolu deneyen bir borçluyu konuşuyor isek, bu borçlu neden mal beyanındada bulunmasın ki? Bu işin sonucunu oda biliyordur. Bu işlemi yapan yani mal beyanında bulunan borçlu sayısı son yıllarda artmadı mı? İşin bir başka yönüne değinirsek, yapılan takiplerde İİK hükümlerine bazı dostlarımızda tam anlamı ile malesef uymuyor. Mesela dayanak belgeler, sözleşmeler düzenli ödeme emri ile gönderilmiyor.
Saygılarımla.