Sınırı aştığımızda dikenli telin kanattığı ellerimize baktık ki gözlerimiz yıkamış onları çoktan,,, çekip beni aldığında kollarına dans etmek için,,, uzun saçlarından savrulan düşlerindeydin hâlâ,,, eskitilmiş meydanın parketaşları kayıyordu ayaklarımız altından,,, köşedeki bara baktın,,, sabaha biraz vardı,,, devrilmiş çöp bidonunun kapağıyla oynuyordu üç yavru sokak kedisi,,, limana doğru uzanıp giden çiçeklikten ıslak melisa kokuları geliyordu,,, duvara yaslanmış bisikletti seni en çok heyecanlandıran,,, belki de rengine sokak lambasından düşüvermiş sarı aydınlıktı,,, burası, dedin,,, ne çok benziyor,,, benim şehrime,,, ilerdeki okulun bahçesini görüyor musun, diye sordun,,, işte onun köşesindeki sakızağacının altında öpüştüm ben ilk kez,,, onbeş yaşımda,,, o ise onüçündeydi henüz,,, çilli oğlanın biriydi işte, kalın çerçeveli gözlükleri ve kısapantolunu altındaki çarpık bacaklarıyla çok komikti,,, komikliğini sevmiştim onun,,, beni her gördüğünde dili tutulur, konuşamazdı,,, dudaklarımı ilk ben uzatmıştım da,,, böyle işte… O anda çilli oğlan gibi hissediverdim kendimi birden,,, gözlerimi kapadım,,, nefesim ıslandı,,, dansı çağıran Latin müziği ortadan kaybolmuş,,, Ortaçağın Orta Avrupasından koşturup gelmişti Carmina Burana,,, işte, dedin,,, aşkın bütün temaları,,, dokunuşları,,, ve inişleri,,, ve çıkışları,,, o fortuna…


Mavisandalın içindeydik,,, öksürük sesine uyandığımda,,, sandalcı üzerimize bir battaniye örtmüş,,, dudaklarındaki sigaranın külünü düşürmeden,,, küreklere asılıyordu usuldan,,, ufukta gündoğumunun kızıllığı belli belirsizdi,,, nefes almayı bile unutmuş uyuyordun,,, denizin sınırı yoktu…