İnsanlık henüz çok geri. İnsanlar içlerindeki olumsuz duygulardan hala kurtulamadı. Hala “insan ihtiyaçları sınırsız.”

İnsanlar bu kadar tehlikeliyken sabıkası olanlarla sabıkası olmayanları ayırmak mümkün mü? Sadece suçlular mı tehlikeli?

Cezaevindeki yaşam koşullarının yarattığı psikolojinin adam öldürmeye eğilimi arttırdığı görüşü doğru kabul edilirse dışarıdaki yaşam koşullarının daha vahim olduğu da iddia edilebilir. “Çıplak Vatandaş” filmindeki atmosferde yaşayan milyonlarca sabıkasız bulunmaktadır.

Hırsızlık, yankesicilik gibi suçları işlemek için usta çırak ilişkisi içinde eğitim alınmalıdır. Bu eğitimi alanların suçu meslek edinecekleri düşünülebilir. Ama adam öldürme, yaralama gibi suçların işlenmesi için deneyime gerek bulunmamaktadır.

Derler ki “Bir kez adam öldüren yine adam öldürmek ister.”
Derim ki “Herkes her an adam öldürmek istiyor.” Şimdiye kadar öldürmeyi aklınızdan geçirdiğiniz insanları listeleyiniz. Listenin sandığınızdan uzun olduğuna hayret etmeyiniz.

Hayallerimizle karşılaştırıldığında mahkumlar masum kalıyor. Mahkumların bizden farkı hayallerini gerçekleştirmekten ibaret.