"4 yılda bitirirsen 4 seneni, 5 yılda bitirirsen 1 seneni kaybedersin." sözlerini duyunca çoğu kişi için 1 seneyi gözden çıkarmaktır.
Alan dersi olmayan derslerle bile boğuşmak, hatta iktisatçılara iktisat anlatmaktır
Roma sınavına hazırlanırken "Ey Neron! Roma'yı yaktın da hukukunu niye bıraktın?" diye hayıflanmanın son haddine gelmektir.
Sınavda (A)'larla (B)'lerin Brezilya dizisi tadındaki olaylarıyla cebelleşirken ağlanacak haline gülmektir.
Ortalaması 30 olan bir sınavdan 42 alıp "Vaayy artis!" sözleriyle muhattap olmak, ilk sene ailene açıklamakta dahi güçlük çektiğin notlarla arkadaş çevrende sükse yapmaktır.
İlinin plaka kodunda not alma olasılığın yüksektir (ki ben çorumluyum=))

-Hangi bölüm senin kızım?
-Hukuk teyze
-Amaaaan! Yalancı oluyo onlar. Başka yere yetmedi mi puanın?
-:S :S
-------------------------------------
-Hangi bölüm?
-Hukuk efendim.
-Vah vah! (acır gözlerle süzerek)
-:S
--------------------------------------
-Şimdi çocuğum bizim bir arsa vardı köyde.................... Sence davayı kazanır mıyız?
-Bilmiyorum ki amca. (çünkü daha 1. sınıftasındır)
-Ne öğretiyorlar size orda???
-:s
tarzında bitmek tükenmek bilmeyen diyaloglara alışmaktır.
Ve son olarak da tüm bunların neticesinde tabir-i caizse "taş gibi" psikoloji ister vesselam