Sayın Özcan,
Maç yapar gibi bir konuşmaya girmeye niyetim yok, kim önce başlamış diye. Ama sizin tartışma biçiminiz işi bu noktaya getirdi. Her yazılana görünüşte yanıt veriyorsunuz ama sizin sorularınıza verdiğimiz yanıtları göz ardı edip tartışmayı kuru bir çekişme haline getiriyorsunuz. Bakın iletim aşağıda, ben bu yanıtta sadece sizin üslubunuzu eleştirmedim aynı zamanda hukukun üstünlüğüne her koşulda nasıl bağlı kalındığına örnek verdim, Av. Uygar da aynı şekilde örnek verdi. Ama sizin bunlara verdiğiniz bir yanıt yok. Ben burada yazdıkça niteliksiz bir tartışmaya ortak olduğumu düşünüyorum ama vermezsem de site okuyucuları için sakıncalı olduğunu düşünüyorum. Lütfen artık duygu sömürüsünden, yerinde olsaydınız gibi yaklaşımlardan uzaklaşıp nesnel, ileri görüşlü ve gündelikten uzak hukuk sohbetlerinde bulalım kendimizi.

Alıntı: Yazan Özge Yücel Hukukun üstünlüğüne inanan bir kişi ne olursa olsun inandıklarından vazgeçmez, üzülür ama başka seçenek düşünmez. Gerçekte olmaz sanıyorsanız size bir örnek vereyim: İsmet İnönü'nün oğlu teröristlerce kaçırıldığında pazarlığa oturalım dediler İsmet İnönü'ye. Ama o vatanın, devlet onurunun pazarlığa tabi olmadığını söylerek bir savaşım verdi. Yani kendi oğlu olmasına karşın olağanüstü usullere başvurmadı, bu bir inançtır. Burada kimsenin hukukçuluğunu takdir etme yetkisine sahip olmadığını belirtmiştim ama siz ısrarla size katılmayan kişilerin hukukçuluğunu, kişiliğini tartışmaya açıyorsunuz, bu yaklaşımınızı anlayabilmiş değilim.