Sn.Doğanel'in yazdığı hususlara aynen katılıyorum.Müdafi olarak katıldığım bir duruşmada sanığın marketten iki gofret ve bir şampuan çalması dolayısıyla hakime malın değerinin az olması dolayısıyla 145.maddenin uygulama alanı bulacağını ve takdir edilecek cezanın bu husus nazara alınarak belirlenmesini talep ettim. Tck'da düzenlenen bir maddenin beni zor durumda bırakacağı hiç aklıma gelmemişti. Zira söz konusu maddenin uygulama alanı bulacağını söylediğim anda hakimin gözlük üstünden bir bakışı vardı ki .. " o madde uygulanmıyor avukat bey!" İster istemez tartışmak durumunda kaldık. Ancak hakimin 145. maddeye ilişkin düşüncesi de bir yönüyle haklıydı: malın değerinin azlığı neye ve kime göre olacak? örneğin 100 ytl değerinde bir malın değeri az mı çok mu? Az kabul edilecek olursa bu değerde bir malın çalınması durumunda hırsızlık suçu 145. maddenin himayesine mi girecek? Hakime bu hususta geniş bir serbestiyet tanınıyorsa malın değeri her hakime göre farklı mı yorumlanacak? Hepsi bir yana yargıtayın bu husustaki kriteri de sorunu halletmekten çok uzak: daha fazlasını alma imkanı varken ihtiyacı kadar alınması ne demek? Belki o esnada fail daha fazlasını almak isterken şartlar el vermedi ve daha azıyla yetindi. Dikkat edilirse malın değerinin azlığıyla ihtiyacı kadar malın çalınmış olması arasında da bariz bir fark var.Belki failin ihtiyacı olan malın değeri çok yüksek?... Söz konusu 145. maddenin lafzi olarak çok yetersiz ve muğlak düzenlendiği ortadadır.Bazı meslektaşlarımızın da değindiği gibi, madde metninde söz konusu hırsızlık eyleminin çok zor durumda kalınması durumunda işlenmesi sebebiyle indirime gidilebileceği şeklinde bir düzenlemeye gidilirse amaca ulaşılacağı kanaatindeyim.