23-06-2008, 16:34
|
#2
|
|
|
T.C. YARGITAY
12.Hukuk Dairesi
Esas: 1988/5884
Karar: 1989/1278
Karar Tarihi: 31.01.1989
ÖZET: İhtiyati tedbir kararı, aracın trafik kaydına bu konuda şerh konulmasından ibaret olduğu gibi takibi ve haczi kesinleşmiş alacaklı üçüncü kişiyi de bağlar nitelikte sayılamaz. Bu durumda açtığı tazminat davası sebebiyle verilmiş ihtiyati tedbir kararına dayanarak istekte bulunan üçüncü kişinin doğrudan ihalenin feshini istemeye hak ve yetkisi de bulunmadığı düşünülmelidir.
(2004 S. K. m. 114, 127, 363)
Dava: Merci kararının müddeti içinde temyizen tetkiki Ş.A., Ş.Ş. ve M.A. tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye 16.5.1988 tarihinde gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :
Karar: İhalenin konusu menkule ilişkindir. Ancak, 3222 sayılı Kanunla değişik İİK’nun 363/9 maddesi hükmüne göre bu konuda verilmiş merci kararının temyizi kabil olduğu halde verilen hükmün (kesin) nitelik arz ettiğine dair görüşte isabet yoktur, temyiz yolunu engellemez, bu nedenle alacaklı, alıcı ve borçlunun temyiz istekleri nedeniyle esasa ait temyiz incelenmesine geçilmiştir.
Menkul ihalesine ait hükümler uyarınca konunun ele alınması icabeder. Gayrimenkulle alakalı İİK’nun 127. maddesi olaya uygulanamayacağı gibi, satış ilanının ayrıca tebliği hususu menkul ihalesinde geçerli bir hüküm olarak düşünülemez. Menkul ihalesinde, ilan yeterli olup, ayrıca tebliğ aranmaz.
Olayda, bahis konusu edilen ihtiyati tedbir kararı, aracın trafik kaydına bu konuda şerh konulmasından ibaret olduğu gibi takibi ve haczi kesinleşmiş alacaklı üçüncü kişiyi de bağlar nitelikte sayılamaz. Bu durumda açtığı tazminat davası sebebiyle verilmiş ihtiyati tedbir kararına dayanarak istekte bulunan üçüncü kişinin doğrudan ihalenin feshini istemeye hak ve yetkisi de bulunmadığı düşünülmeksizin yazılı şekilde karar verilmesi isabetsizdir.
Sonuç: Açıklanan durum karşısında alacaklı, borçlu ve alıcının temyiz itirazları yukarıda yazılı nedenlerle yerinde görülmekle, temyiz olunan merci kararının İİK’nun 366 ve HUMK’nun 428. maddeleri uyarınca BOZULMASINA, 31.01.1989 gününde oybirliği ile karar verildi. (¤¤)
|