Yaptıklarımızın hangisini kendimiz için ve hangilerini başkaları için yaptığımızı bazen ayırt edemiyorum Çünkü bazen başkası için yaptıklarımız bize sevindirici biçimde geri dönmekte. Karşımızdaki insanın gözlerinde gördüğümüz mutluluk ışıltısı kendimiz için yaptıklarımızdan çok daha fazla şey katabilir bize. Evet bize mutluluk veren ve yapmak isteyipte ertelediğimiz şeylere çok geç olmadan zaman ayırmalıyız. Ancak yalnızlığın, bencilliğin yüksek düzeyde olduğu insanlarda var. Pek çok insanla birarada olmak ve güzellikleri hep bereber paylaşmanın tadını da yaşayalım. İnsanları sevmenin dayanılmaz hafifliğini hissetmeliyiz.