Bursa'dan Yansımalar...

Güneş,

yine bu sabah,

çıkararak iç cebinden sigara tabakasını,

yakarak cigarasına,

üfledi dünyaya,

ortalık yine tozduman,

göz gözü görmüyor sokaklarında BURSA'mın,

ıhlamur kokuları isli dumanlarla sarmaş dolaş,

ne kadar gri bu sabah kaldırımlar,

ne kadar kirli mavi bulutlar,

Kasımın son haftası,

hava soğuk mu soğuk,

sanki uzansam bana yakalanacak ,

gökyüzünde uçan güvercin kanatlar.

Yeşil camisinin kubbesinde ,

parıltılı yansımalar,

dört duvarı yeşille mavinin raksettiği çini nakışlar,

yapraklar sapsarı bir halı ile bezemiş,

tüm şadırvanı,

öylesine tarih kokuyorsun ki bu sabah bana Bursam,

seslensem duyacak sanki beni,

kabrinde yatanlar,

iç duvarlarda dev hatlar,

çözmeye çalıştıkça benimle inatlaşmakta,

tüm yazılar...

Bu sabah;

ne kadar da eskiyle iç içe sokaklar,

bir yanımda,AVRUPAİ ve çılgınca coşkular,

diğer yanımda Osmanlı hanedanlar,

tahtlar ve ipek kaftanlarla sarınmadayım...

iç içeyim burada,tarih dokularıyla.

Yıllarca önünden geçtiğim bu müzenin, efsunlu avlusunda,

sesini duyar gibiyim çekiç ve mala seslerini,

iskelede çalışan ustanın,

restore ediyorlar besbelli,

aman ha,

tarihe dokunmayın,

kırılmasın o incecik mozaikleri bile,

mermer satıhlardan,

tek bağımız bizi geçmişe bağlayan,

o çiniler ve

o nakışlar...

Bu sabah puslu bir kasım sabahından,

burcu, burcu tarih kokan adımlarından,

bir şeyler karalamak geçdi içimden,

yemyeşil Bursamdan...

Nilgün Çakıcı /28.11.2006/11.23