Bir reklam vardi hatirliyor musunuz(hala gosteriliyor mu bilmiyorum), uyuyan 2-3 aylik bebeginin yaninda durmus onu izleyen bir anne ve arka fonda bir adam sesi "oglunuzun buyuyup hukuk fakultesinden mezun oldugunu hayal edin..." seklinde bir cumleyle konusmaya basliyor. O reklamin ne reklami oldugunu bilmiyorum ve adamin sonra ne dedigini hic dinledigimi hatirlamiyorum.. "Damardan girme" diye bir tabir vardir ya, iste bende aynen o hissi uyandiriyor. Olmayan cocugumun hukuk fakultesinden mezun oldugunu falan hayal etmeye basliyorum, sonra da "insallah" diyerek hayali noktaliyorum
Aslinda bu dilek sanirim sadece insanin kendi cocugu icin gecerli degil. Kardesim lise 2. sinifa gectiginde ona "yalvardigimi" hatirliyorum, esit agirlik alanini secip hukuk okumasi icin. Ancak kardesim, sirf lise sonda ona baski yapmayim diye (yani en azindan bu benim dusuncem ) sayisal tercih yapti. "Ben o kadar kalin kitaplari hayatta okuyamam" diyerek de bana ozet bir gerekce gosterdi. Ne diller dokmustum, ne hayaller sunmustum onune oysa.. Neyse bir 25-30 yil sonra hala ayni fikirde olursam belki cocugumu ikna edebilirim )

Ama bir de su var, uygulamaci olmasini ister miyim o konuda net bir sey soyleyemem. Orasi da artik kendi kisiligine gore degisir kanisindayim. Ben yapamadim mesela, avukatlik stajinin 2. ayinda pes edip universiteye kendimi zor atmistim. Ama bu kesinlikle insanin yapisiyla ilgili. Yani "hukukcu olsun da gerisine kendi karar versin, ne yaparsa yapsin" gibi bir dusuncedeyim

Saygi ve Sevgilerimle