Alıntı: Yazan Av. Can DOĞANEL 1- Bence mümkün olmanın ötesinde yoruma kapalı ve uygulanması zorunludur. 2- Otel ile tüketici arasındaki sözleşme "hizmet sağlama" yönü ağır basan atipik bir karma sözleşmedir. 4077 sayılı yasanın tanımlar maddesinde d) Hizmet: Bir ücret veya menfaat karşılığında yapılan mal sağlama dışındaki her türlü faaliyeti, g) Sağlayıcı: Kamu tüzel kişileri de dahil olmak üzere ticari veya mesleki faaliyetleri kapsamında tüketiciye hizmet sunan gerçek veya tüzel kişileri, Bu kavramlar da Borçlar Kanununda karşılığı bulunmayan ve hukukumuza Tüketici mevzuatı ile birlikte sonradan girmiş kavramlardır. . Bu durumda otelcinin sağlayıcı olduğu ve tüketici ile yaptığı sözleşmenin konusunun "hizmet" olduğu tartışmasızdır. (Bu arada araya girecek ama BK'daki hizmet sözleşmesine "iş" ya da "emek" sözleşmesi gibi bir ad verilmesi çok uygun olacaktır. ) Bu kavramlar üzerinde tartışırsak sağlayıcı olan otelcinin otelcilik hizmetini vermekten kaçınamayacağı aynı yasanın 5. maddesinde emredici bir hükümle düzenlenmiştir. İşin Ahlak Bekçiliği boyutu ile ilgili yorumlarım şahsınıza değil "ortaya" yapılmış yorumlardır.

İlk olarak icap-kabul konusunda Tüketiciyi Koruma kanununun özel kanun sayılamayacağı hususunda fikrim aynıdır.

İkinci olarak Otelcilik faaliyetinin "hizmet" olmadığını yazmadım, sadece otelcilik faaliyetinde "teşhir edilen" bir mal veya hizmetin bulunmadığını yazmıştım. Sanıyorum ifadem farklı anlaşıldı.

Diğer yandan belki bir hatırlatma olabilir: Hizmet ve sağlayıcı kavramlarının "tanımı" Borçlar kanununda yoktur ama bu kavramlar Borçlar Kanununda ziyadesiyle geçer... )

Not: TÜK.K.K. 5. maddenin son cümlesi "haklı bir neden varsa" hizmet satışından kaçınabilir şeklinde de tersine yorum yoluyla yorumlanabilir.