Alıntı: Yazan Av.Mehmet Saim Dikici Aslında akitten dönme (rücuu) halinde menfi zarar talep edilmesi gerektiği hususu tartışmalı da değildi. Yargıtay kararları istikrarlı biçimde bu yöndeydi. Doktrin de aynı fikirdeydi diye biliyorum.

Sayın Dikici belki uygulmada yoktur ama doktrinde şöyle bir tartışma vardı. Alacaklı ifadan vazgeçip sözleşmeden döndüğü takdirde, dönme nasıl bir hukuki sonuç doğuracaktır?

Bir görüş diyordu ki; dönme ile sözleşme hülkümsüz hale gelir ve taraflar ifa edilen edimleri sebepsiz zenginleşme hükümlerine göre alır. Bunun diğer bir sonucu da sözleşmenin hükümsüzlüğünden doğan menfi zararı talep edilebilmesidir.

Diğer bir görüş ise, dönme ile sözleşme ne ileri ne geriye doğru etkili olur ve bir tasfiye ilişkisi başlar, sebepsiz zenginleşme hükümlerine dayanılmaz. Bunun diğer bir sonucu da olumlu zararın istenebilmesidir. (Rona Serozan, Sözleşmeden Dönme, İstanbul 1975,78 vd.)

Üçüncü bir görüş ise, her iki görüşü de retetmektedir. (Vedat Buz, Borçlunun temerrüdünde sözleşmeden dönme, Ankara, 1998)

Benim anladığım kanun açıkça birinci görüşü benimsemiştir.