Ben de yapım gereği, sorumluluk duygusu fazla olan, birşeyi üstlendim mi emanet iş olduğu için kendi işimden özenli yapmaya, mükemmel ve zamanında yapmaya çalışıyorum. bu da benim fazlaca tetikte olmama neden oluyor ki bu yüzden geriliyorum. bir işi aldıysam ve müvekkile "şu gün yapacağım" dediysem o gün o iş mutlaka yapılmalı bende. çünkü yapamazsam müvekkile "yapamadım" dersem hem ona karşı mahcup olurum hem de ipleri onun eline vermiş olurum, bu da en ufak bir hatada ya da vekalet ücreti isteme faslında başıma kalkılır korkusu taşımama neden oluyor; "yaptım" deyip yalan söylersem de vicdanen çok kötü ve yalancı olduğum hissine kapılmama neden oluyor.
bir de şu bir gerçek ki, sonucundan emin olmadığımız hiçbir şeyde işin ilgilisine kesin konuşmamalıyız; zira aksi gerçekleşince hem yalancı, hem beceriksiz gibi algılanıyoruz, nitekim kemdimiz de böyle hissediyoruz. Ama avukatın fazla dürüst olanı da pek para kazanamıyor gördüğüm kadarıyla. çünkü kesin konuşmayıp süreci ve ihtimalleri dürüstçe anlatınca, bu kez de sizden kesin ve istediği cevabı duyma modunda olan müvekkil sizi tercih etmiyor.
bazı meslektaşlarıma bakıyorum da müvekkilin hayatı söz konusuymuş, asılacakmış, bugün son günmüş umurlarında değil. bu kadar da vurdumduymaz olmamalıyız ama biraz da rahat olmak lazım...