Bu gün 9ağustos,


Ölüm yıldönümünde babam için birkaç cümle yazmak geldi yüreğimden.

Tüm babasını yitirmiş hukuk sitesi dostlarına gitsin bu dizelerim...

BABAM BENİM,

Sen benim yaşam çizgimin en başında,

güneşin bakışlarıma yansıdığı o ilk soluğumda,

yanıbaşımda,

çelik bir zırh gibiydin etrafımda,

daima,

doğrularınla,

yanlışlarımı kesen keskin bakışlarında,

sert ve otoriter ses tonunda,

sıcacık ve gizliden gizliye ılık

ve şefkatli bir kanatla

sarıp sarmalardın güçlü kollarınla.


ÖLÜM SANA HİÇ YAKIŞMADI BABACIĞIM,

Öylesine canlı ve hayat doluyken,

kollarında serumlar,

hastahanenin ilaç kokan nöroloji adasında,

yatmalar cansız boylu boyunca,

tükenmiş ve pes etmiş bakışlar,

hiç yakışmadı,

DAYAN ASLA YIKILMAK YOK diyen adama,

hiç yakışmadı...



Senin yokluğunu hala kabullenemedim,

odanda gölgen dolaşıyormuşcasına,

sensizliğinin ağrısı var soluğumda.

Neredesin babam,

senden ne bir ses var,

ne iz bakışlarından,

şu cansız resimlerden yansımalardan başka,

senden bana kalan hiçbir şey yok yanıbaşımda,

özlüyorum sevgili dostum seni,

sırdaşım,

can yoldaşım,

arkadaşım,

beni sırtımı sıvazlayarak cesaretlendirdiğin o akşam sofralarını ,

özledim bak,

kahveni eline verdiğim,

hadi bana da bir fal bak diyerek gülümseyişlerimizi,

mangal sefalarında,

bitimsiz muhabbetlerimizi,

Bursada bütün plakçıları talan ederek bana,

ROUSSOS'un plağını hediye ettiğin o günleri,

seni,
seni,
seni,

çok özledim babacığım,

şimdi kimbilir bizsiz,

nerelerdesin?

ne hallerdesin?

BİLESİN

Ben seni çok özledim...


NİLGÜN ÇAKICI/ BURSA

9 ağustos 2007/20.11