|
|
u) Belediye ve mücavir alan sınırları dışında bulunan binalar (Gelir Vergisinden muaf esnaf ile götürü usulde Gelir Vergisine tabi mükellefler tarafından bizzat işyeri olarak kullanılan binalar hariç olmak üzere, ticarî, sınaî ve turistik faaliyetlerde kullanılan binalar ile muayyen zamanlarda dinlenme amacıyla kullanılan binalar için bu muafiyet uygulanmaz.)
MADDE 101 -
1319 sayılı Emlak Vergisi Kanununun 8 inci maddesinin birinci fıkrası aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
Bina Vergisinin nispeti binde 5'tir. Meskenlerde bu nispet binde 4 olarak uygulanır.
MADDE 102 -
1319 sayılı Emlak Vergisi Kanununa aşağıdaki mükerrer 8 inci madde eklenmiştir.
Yetki MÜKERRER MADDE 8 - Türkiye sınırları içinde tek meskeni olup, bu meskenlerinde bizzat oturanlardan gelirleri münhasıran kanunla kurulan sosyal güvenlik kurumlarından aldıkları aylıklardan ibaret bulunanların bu meskenlerine ait vergi oranlarını yarısına kadar indirmeye Bakanlar Kurulu yetkilidir.
Bu hüküm, yukarıda belirtilenlerin bizzat oturmaları şartıyla tek meskene hisse ile sahip olmaları halinde, hisselerine ait kısım hakkında da uygulanır. Muayyen zamanlarda dinlenme amacıyla kullanılan meskenler hakkında bu hüküm uygulanmaz.
MADDE 103 -
1319 sayılı Emlak Vergisi Kanununun 11 inci maddesinin birinci fıkrası aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
Bina Vergisi ilgili belediye tarafından mükellefin beyanı üzerine yıllık olarak tarh ve tahakkuk ettirilir. Şu kadar ki, bir il veya ilçe hududu içerisinde birden fazla belediye olması halinde belediye ve mücavir alan sınırları dışında bulunan binalara ait Bina Vergisini tarha yetkili olacak belediye ilgili valiler tarafından belirlenir.
MADDE 104 -
1319 sayılı Emlak Vergisi Kanununun 14 üncü maddesine aşağıdaki (g) fıkrası eklenmiştir.
g) Belediye ve mücavir alan sınırları dışında bulunan arazi. (Gelir Vergisinden muaf esnaf ile götürü usulde Gelir Vergisine tabi mükellefler tarafından bizzat işyeri olarak kullanılan arsa ve arazi hariç olmak üzere, ticarî, sınaî ve turistik faaliyetlerde kullanılan arazi ile arsalar ve arsa sayılacak parsellenmemiş arazi için bu muafiyet uygulanmaz.)
MADDE 105 -
1319 sayılı Emlak Vergisi Kanununun 16 ncı maddesinin birinci fıkrası aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
Mükelleflerin bir belediye ve bu belediyenin mücavir alan sınırları içinde bulunan arazisinin (arsalar hariç) toplam vergi değerinin 1 000 000 lirası Arazi Vergisinden müstesnadır. Bu miktarı üç misline kadar artırmaya Bakanlar Kurulu yetkilidir.
MADDE 106 -
1319 sayılı Emlak Vergisi Kanununun 18 inci maddesinin ikinci fıkrası aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
Arsalar için vergi nispeti binde 6'dır.
MADDE 107 -
1319 sayılı Emlak Vergisi Kanununun 20 nci maddesinin ikinci ve üçüncü fıkraları aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
Şu kadar ki; mükelleflerin arsalar ve arazi ile ilgili olarak beyan edecekleri değerler, 213 sayılı Vergi Usul Kanununun asgari ölçüde birim değer tespitine ilişkin hükümlerine göre takdir komisyonlarınca her mahalle ve arsa sayılacak parsellenmemiş arazide her köy için cadde, sokak veya değer bakımından farklı bölgeler, arazide her il veya ilçe için arazinin cinsi (Kıraç, taban ve sulak) itibariyle takdir olunan birim değerlere göre hesaplanan miktardan düşük olamaz. Düşük beyanda bulunulması halinde, mükellefin beyanı vergi dairesince birim değere göre hesaplanan miktara yükseltilerek tahakkuka esas alınır ve mükellefe bildirilir. Vergi dairesince hesaplanan miktar ile mükellefin beyanı arasındaki farka kusur cezası uygulanır.
İkinci fıkra hükmü, turistik bölgelerdeki cadde, sokak veya değer bakımından farklı bölgelerde ilgili valilerce tespit edilecek pafta, ada veya parseller için yapılacak takdirler hakkında da tatbik edilir.
MADDE 108 -
1319 sayılı Emlak Vergisi Kanununun 21 inci maddesinin birinci fıkrası aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
Arazi Vergisi ilgili belediye tarafından mükellefin beyanı üzerine yıllık olarak tarh ve tahakkuk ettirilir. Şu kadar ki, bir il veya ilçe hududu içerisinde birden fazla belediye olması halinde belediye ve mücavir alan sınırları dışında bulunan araziye ait Arazi Vergisini tarha yetkili olacak belediye ilgili valiler tarafından belirlenir.
MADDE 109 -
1319 sayılı Emlak Vergisi Kanununun 25 inci maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
Köylerde yapılacak beyan "MADDE 25 - Belediye ve mücavir alan sınırları içinde bulunan bina ve arazi ile Emlak Vergisinden muaf olmayan bina ve arazi hariç olmak üzere, köylerde bulunan bina ve araziye ilişkin beyanlar sözlü veya yazılı olarak ilgili muhtarlıklara yapılır. Sözlü veya yazılı olarak yapılan beyanlar, şekli ve muhtevası Maliye ve Gümrük Bakanlığınca tespit olunacak bina ve arazi kıymet beyanı defterlerine geçirildikten sonra özel yeri mükellefe imza ettirilir. Beyan esnasında köyde bulunmayanların köy muhtarına gönderecekleri yazılı ve imzalı beyanların bu defterlere eklenmesiyle yetinilir.
Birinci fıkra kapsamına giren yerlerde bulunup; a) Ek süre sonuna kadar beyan edilmeyen,
b) Bu Kanunun 33 üncü maddesinde (8 numaralı fıkra hariç) yazılı haller sebebiyle beyanı gereken,
Bina ve arazinin beyanının beyanname ile yapılması mecburîdir.
İl ve ilçe merkezi olmayan beldelerde, köy muhtarlıklarına ait yetkiler belediye başkanlıklarınca kullanılır.
Sözü geçen defter, varsa müsbit evrakla birlikte ek sürenin bitiminden itibaren 15 gün içinde muhtarlar tarafından ilgili belediyelere imza karşılığında teslim olunur.
Bina ve arazi kıymet beyanı defterlerine yazdırılmak suretiyle beyan edilecek bina ve arazi hakkında bu Kânunun 10 ve 20 nci maddelerinin son fıkraları hükümleri uygulanmaz.
MADDE 110 -
1319 sayılı Emlak Vergisi Kanununun 30 uncu maddesinin son fıkrası aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
Devir ve ferağı yapılan bina ve arazinin, devir ve ferağın yapıldığı yıl ile geçmiş yıllara ait ödenmemiş Emlak Vergisinin ödenmesinden devreden ve devralan müteselsilen sorumlu tutulurlar. Devralanın mükellefe rücu hakkı saklıdır. Tapu daireleri devir ve ferağ işlemini, işlemin yapıldığı ayı takip eden ayın 15 inci günü akşamına kadar ilgili belediyelere bildirir.
MADDE 111 -
1319 sayılı Emlak Vergisi Kanununun 32 nci maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
Beyanname verilmemesi halinde yapılacak işlem
MADDE 32 -
Ek süreye rağmen beyanname verilmez ise, vergi bu Kanun hükümlerine göre idarece tarh edilir.
Beyannamesini ek süreye rağmen vermeyen mükellefler adına ağır kusur cezası kesilir.
MADDE 112 -
1319 sayılı Emlak Vergisi Kanununun 36 ncı maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
Köy kıymet beyanı defterlerinin doldurulmasına yardım
MADDE 36 -
İçişleri Bakanlığı gerekli gördüğü takdirde, tespit edeceği esaslar dahilinde, köy kıymet beyanı defterlerinin doldurulması sırasında köy muhtarlarına yardımda bulunabilir.
MADDE 113 -
1319 sayılı Emlak Vergisi Kanununun 37 nci maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
Usul hükümleri
MADDE 37 -
Bu Kanun hükümleri saklı kalmak şartıyla, bu Kanuna göre alınacak vergiler hakkında 213 sayılı Vergi Usul Kanunu ile 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun hükümleri uygulanır.
Bu Kanunda geçen "Vergi dairesi" tabiri, belediyeleri ifade eder.
Bu Kanunun uygulanmasında, Vergi Usul Kanununun vergi inceleme yetkisi hariç olmak üzere;
1. Belediye gelir şube müdürü, gelir şube müdürü olmayan yerlerde belediye hesap işleri müdürü, hesap işleri müdürü olmayan yerlerde muhasebeci. vergi dairesi müdürü sıfat ve yetkisini haizdir.
2. Vergi Usul Kanununda mahallin en büyük mal memuruna verilmiş görev ve yetkiler, belediye başkanları tarafından kullanılır.
MADDE 114 -
1319 sayılı Emlak Vergisi Kanununa aşağıdaki mükerrer 38 inci madde eklenmiştir.
Verginin dağılımı MÜKERRER MADDE 38 - Belediyeler tarafından tahsil edilen Emlak Vergisinin % 15'i il özel idareleri payı, 27/6/1984 gün ve 3030 sayılı Kanunun uygulandığı şehirlerde il özel idareleri payı ayrıldıktan sonra kalan miktarın % 20'si büyük şehir belediyesi payı olarak ayrılır.
İl özel idareleri ve büyük şehir belediyesi payı olarak ayrılan miktarlar tahsil edildiği ayı takip eden ayın son günü akşamına kadar ilgili il özel idareleri ile büyük şehir belediyelerine ödenir.
MADDE 115 -
1319 sayılı Emlak Vergisi Kanununa aşağıdaki ek 1 inci madde eklenmiştir.
EK MADDE 1 -
Mahalli idarelerce tahsil edilen vergi, resim, harç ve paylara ilişkin yurt dışı danışmanlık hizmetleri Maliye ve Gümrük Bakanlığınca yürütülür. Bu hizmetlerin yürütülmesine ilişkin usul ve esaslar Maliye ve Gümrük Bakanlığınca belirlenir.
MADDE 116 -
1319 sayılı Emlak Vergisi Kanununa aşağıdaki geçici 14, 15 ve 16 ncı maddeler eklenmiştir.
GEÇİCİ MADDE 14 -
Bakanlar Kurulu, ödenecek Emlak Vergisi miktarını ilgili belediye meclislerinin kararı ve belediye başkanının teklifi üzerine, mahalleler, köyler veya cadde, sokak yahut değer bakımından farklı bölgeler itibariyle birlikte veya ayrı ayrı olmak üzere 1986 yılı için % 40'tan, 1987 yılı için % 20'den fazla olmamak üzere indirebilir.
Bakanlar Kurulu, gerekli gördüğü takdirde, belediye meclislerinin kararı ve belediye başkanlarının talebi olmadan ödenecek Emlak Vergisi miktarını Türkiye genelinde 1986 yılı için % 40'tan, 1987 yılı için % 20'den fazla olmamak üzere indirebilir.
GEÇİCİ MADDE 15 -
1/1/1986 tarihinden önceki dönemlerde meydana gelen vergiyi doğuran olaylar sebebiyle bu tarihe kadar beyan edilmiş bina ve araziye ait Emlak Vergisinin tarh, tahakkuk ve tahsil işlemlerine Maliye ve Gümrük Bakanlığına bağlı vergi dairelerince devam olunur. 1/1/1986 tarihine kadar beyannamesi verilmemiş bina ve araziye ait tarh, tahakkuk ve tahsil işlemleri ilgili belediyeler tarafından yapılır.
GEÇİCİ MADDE 16 -
a) 1980 ila 1982 dönemlerine ait olup 1/1/198 6 tarihine kadar beyannamesi verilmemiş olan ve idarece tarh işlemi sonuçlanmamış bulunan bina ve arsalar hakkında 1983 yılında uygulanan bina metrekare normal inşaat maliyet bedelleri ile arsalara ait asgari ölçüde birim değerleri,
b) 1980 ila 1985 dönemlerine ait olup 1/1/1986 tarihini kadar beyannamesi verilmemiş olan ve idarece tarh işlemi sonuçlandırılmamış bulanan arazi hakkında 1986 yılında uygulanacak asgarî ölçüde arazi birim değerleri,
Uygulanır.
DOKUZUNCU BÖLÜM 2464 Sayılı Belediye Gelirleri Kanunu ile İlgili Değişiklikler
MADDE 117 -
2464 sayılı Belediye Gelirleri Kanununun 4 üncü maddesinde yer alan tarifeler aşağıdaki şekilde yeniden düzenlenmiştir.
I Sayılı Tarife:
8 Mart 1950 gün ve 5590 sayılı Kanuna göre kurulan odalara kayıtlı bulunanlarla bu odalara kaydolmak zorunda olan tüccarlar (Kurumlar dahil) ile gerçek usulde vergilendirilen serbest meslek erbabı;
(1) 8 Mart 1950 gün ve 5590 sayılı Kanuna göre kurulan odalara kayıtlı bulunanlarla bu odalara kaydolmak zorunda olanlar (Kurumlar dahil) Vergi miktarı (TL.) Belediye grubu En az En çok (2) Serbest meslek erbabı Vergi miktarı (TL.) En az En çok V inci grup 12 000 36 000 9 000 20 000 I\% üncü grup 15 000 45 000 12 000 36 000 III üncü grup 18 000 54 000 15 000 45 000 I1 inci grup 24 000 72 000 18 000 54 000 I inci grup 3 6 000 108 000 24 000 72 000
II Sayılı Tarife: I sayılı tarife dışında kalan ticarî kazanç ve serbest meslek erbabı: (1) 17/7/1964 gün ve 507 sayılı Kanuna göre kurulan derneklere kayıtlı bulunanlarla bu derneklere kayıt olmak zorunda olanlardan gerçek usulde gelir vergisine tabi tutulanlar Vergi miktarı (TL.) Belediye grubu (2) Bu tarifenin 1 inci bölümü dışında kalan ticari kazanç sahipleri ile serbest meslek erbabı Vergi miktarı (TL. ) En az En çok En az En çok V inci grup 6 000 18 000 2 400 7 200 IV üncü grup 7 500 22 500 3 600 10 800 III üncü grup 9 000 27 000 4 800 14 400 II nci grup 12 000 36 000 7 200 21 600 I nci grup 18 000 54 000 9 600 28 800 III Sayılı Tarife: Motorlu taşıt aracı sahipleri: Otobüs, kamyon, çe Minibüs, kamyonet kici ve benzerleri ile ile 150 rüsum tonila- 150 ve 150 rüsum to- Taksiler (Otomobil, todan aşagı göl, ne- nilatodan yukarı göl arazi taşıtı, panel hir ve deniz motor- ve deniz motorlu ve kaptıkaçtı) lu taşıtları taşıtları Vergi miktarı (TL.) Vergi miktarı (TL.) Vergi miktarı (TL.) Belediye grubu En Az En Çok En Az En Çok En Az En Çok V inci grup 2 100 6 300 3 600 10 800 6 000 18 000 IV üncü grup 2 700 8 100 4 800 14 400 9 000 27 000 III üncü grup 3 600 10 800 6 000 18 000 12 000 36 000 II nci grup 4 500 13 500 7 200 21 600 15 000 45 000 I inci grup 5 400 16 200 8 400 25 200 18 000 54 000
MADDE 118 -
2464 sayılı Belediye Gelirleri Kanununun; A) 15 inci maddesi ile 21 inci maddesinin III üncü bendinde yer alan en az ve en çok vergi miktarları (15 inci maddenin 5 ve 6 ncı bendinde yazılı en az vergi miktarları hariç) beş katına,
B) 56 ncı maddesi ile 77 nci maddesinde yer alan en az ve en çok harç miktarları on katına,
C) 60 ıncı maddesi ile 74 üncü maddesinde yer alan en az ve en çok harç miktarları beş katına,
D) 65 ve 84 üncü maddesi ile 2589 sayılı Kanunla eklenen Ek 6 ncı maddesinde yer alan en az ve en çok harç miktarları iki katına,
Çıkarılmıştır.
MADDE 119 -
2464 sayılı Belediye Gelirleri Kanununun 29 uncu maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
Konu "MADDE 29 - Belediye sınırları ve mücavir alanlar içinde Posta Telgraf Telefon İşletmesi tarafından tahsil edilen telefon, teleks, faksimili ve data ücretleri (tesis, devir ve nakil ücretleri hariç) Haberleşme Vergisine tabidir.
MADDE 120 -
2464 sayılı Belediye Gelirleri Kanununun 72 nci maddesine aşağıdaki fıkra eklenmiştir.
2678 sayılı Kanuna göre kurulan resmî ve özel kombinalar bu harçtan muaftır.
MADDE 121 -
2464 sayılı Belediye Gelirleri Kanununun 89 uncu maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
Payların hesaplanması "MADDE 89 - a) Harcamalara katılma payları, bir program dahilinde veya istek üzerine doğrudan doğruya yapılan işlerde, bu hizmetler dolayısıyla yapılan giderlerin tamamıdır. Şu kadar ki yapılacak giderler peşin ödendiği takdirde bu paylar ilgililerden yüzde yirmibeş noksanı ile alınır. Ancak, bu tür hizmet giderleri Bayındırlık ve İskan Bakanlığı ile İller Bankası tarafından tespit edilen ve yayınlanan rayiç ve birim fiyatlara göre hesaplanan tutarları aşamaz.
Özel Devlet yardımları, karşılıksız fon tahsisleri, bu işler için yapılacak bağış ve yardımlar ve istimlak bedelleri giderler tutarından indirilir.
Harcamalara katılma payları bina ve arsalarda vergi değerinin yüzde 2'sini geçemez. Katılma paylarına karşı dava açılabilmesi için, katılma paylarının yarısının önceden belediyelere ödenmesi gerekir.
b) Belediyelerin (3030 sayılı Kanunun uygulandığı şehirlerde hizmeti veren belediyelerin) görüşü alınmak suretiyle, Harcamalara Katılma paylarını 1/2'ye (peşin ödemede 1/3'e) kadar indirmeye, pay çeşitlerine göre farklılaştırma yapmaya, payların ödenecek miktarını birlikte veya pay çeşitlerine göre ayrı ayrı olmak üzere İçişleri Bakanlığınca bildirilecek son genel nüfus sayımı sonuçlarını da dikkate almak suretiyle ve belediyeler itibariyle tespit etmeye Bakanlar Kurulu yetkilidir.
MADDE 122 -
2464 sayılı Belediye Gelirleri Kanununun 91 inci maddesine aşağıdaki hüküm eklenmiştir.
Ancak, yapılacak yazılı tebliğ ile ver,ilecek süre içinde ilgililerin harcamalara katılma paylarını peşin ödemeyi kabul etmeleri halinde, bu paylar, kabule ilişkin yazılı başvuru tarihinden itibaren bir ay içinde tahakkuk ettirilir.
MADDE 123 -
2464 sayılı Belediye Gelirleri Kanununun 93 üncü maddesinin birinci fıkrası aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
Harcamalara katılma payları belediyelerce veya bunlara bağlı müesseselerce, 92 nci maddeye göre payların ilan ve tebliğ edildiği yılı takip eden yıldan itibaren iki yılda ve dört eşit taksitte, peşin ödemelerde tahakkuk tarihinden itibaren bir av içinde tahsil olunur. Ancak, yukarıda yazılı ödeme sürelerini, ilgili belediyelerin teklifi üzerine, 5 yıla (peşin ödemelerde bir yıla) kadar uzatmaya ve buna göre taksit sürelerini tespit etmeye Bakanlar Kurulu yetkilidir. Bakanlar Kurulunca bu yetkinin kullanılması halinde, uzatılan ödeme süreleri için belediyeler, belediye meclislerinin kararı üzerine ve 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun hükümleri uyarınca alınan tecil faizi oranını aşmamak üzere faiz alabilirler.
MADDE 124 -
2464 sayılı Belediye Gelirleri Kanununun 96 ncı maddesine aşağıdaki (C) fıkrası eklenmiştir.
C) Bakanlar Kurulu bu Kanunda yer alan maktu vergi ve harçların en az ve en çok miktarlarını belirleyen hadleri birlikte veya ayrı ayrı yahut her vergi ve harçla ilgili tarifelerde yer alan en az ve en çok hadleri birlikte veya ayrı ayrı on katına kadar artırmaya ve Kanunda yazılı hadlerden az ve bu hadlerin on katından çok olmamak üzere yeni hadler tespit etmeye ve 21 inci maddede yazılı Eğlence Vergisi nispetlerini birlikte veya ayrı ayrı bir katına kadar artırmaya veya sıfıra kadar indirmeye yetkilidir.
MADDE 125 -
2464 sayılı Belediye Gelirleri Kanununun 97 nci maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
Ücrete tabi işler
MADDE 97 -
Belediyeler bu Kanunda harç veya katılma payı konusu yapılmayan ve ilgililerin isteğine bağlı olarak ifa edecekleri her türlü hizmet ve belediye ve mücavir alan sınırları içerisinde yer altı sularından kamu ve özel kişiler tarafından elde edilen kullanma ve sanayi suları için belediye meclislerince düzenlenecek tarifelere göre ücret almaya yetkilidir. Belediyeye tekel olarak verilmiş işler kendi özel hükümlerine tabidir.
Yer altı sularından kamu ve özel kişiler tarafından elde edilen kullanma ve sanayi sularına ait ücretler İstanbul'da İSKİ, 3030 sayılı Kanunun uygulandığı yerlerde Büyük Şehir Belediyeleri tarafından tahsil edilir.
MADDE 126 -
2464 sayılı Belediye Gelirleri Kanununa aşağıdaki mükerrer 97 nci madde eklenmiştir.
Müze giriş ücretleri ile madenlerden belediyelere pay
MÜKERRER MADDE 97 - a) Türkiye Büyük Millet Meclisine bağlı millî saraylar hariç belediye ve mücavir alan sınırları içinde gerçek ve tüzelkişilerce işletilen her türlü müzelerin giriş ücretlerinin % 40'ı belediye payı olarak ayrılır.
Belediye payı olarak ayrılan miktarın, tahsilini takip eden ayın 15 inci günü akşamına kadar müzenin bulunduğu yer (27/6/1984 gün ve 3030 sayılı Kanununun uygulandığı şehirde Büyük Şehir Belediyelerine) belediyesine ödenmesi mecburidir.
Büyük Şehir Belediyelerince tahsil edilen payın yüzde 75'i İçişleri Bakanlığınca bildirilecek son genel nüfus sayımı sonuçlarına göre nüfusları oranında ilgili ilçe belediyelerine dağıtılır.
b) Belediye sınırları ve mücavir alanlar içinde faaliyet gösteren maden işletmelerince, 3213 sayılı Maden Kanununun 14 üncü maddesinde yer alan paylara ilaveten % 2 nispetinde belediye payı ayrılır.
Bu pay, Devlet hakkının Hazineye ödenmesi sırasında işletme tarafından ilgili belediyeye ödenir.
MADDE 127 -
2464 sayılı Belediye Gelirleri Kanununun 104 üncü maddesinin birinci fıkrası aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
Bu Kanunda yer alan Elektrik ve Havagazı Tüketim Vergisi ile Bina, İnşaat, İşyeri Açma İzni, İmar Mevzuatı Gereğince Alınacak Harçların mücavir alanlarda uygulanabilmesi için belediye hizmetlerinin bu mahallere götürülmüş olması şarttır.
ONUNCU BÖLÜM 3074 Sayılı Akaryakıt Tüketim Vergisi Kanunu ile İlgili Değişiklikler
MADDE 128 -
3074 sayılı Kanunun 4 üncü maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
Nispet "MADDE 4 - Verginin nispeti % 9'dur.
MADDE 129 -
3074 sayılı Kanunun 6 ncı maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
Verginin dağılımı "MADDE 6 - Vergi daireleri, Akaryakıt Tüketim Vergisi hâsılatının % 22'sini Kamu Ortaklığı Fonuna, % 48,25'ini T.C. Merkez Bankasında açılacak Akaryakıt Tüketim Fonu hesabına, tahsil edildiği ayı takibeden bir ay içinde yatırırlar.
Akaryakıt Tüketim Fonu hesabında toplanan meblağın, Akaryakıt Tüketim Vergisi hasılatının % 6'sına tekabül eden kısmı belediyelerin hizmetlerini görebilmeleri için esasları Maliye ve Gümrük Bakanlığı ile Bayındırlık ve İskan Bakanlığınca müştereken hazırlanacak yönetmelik hükümleri çerçevesinde bu belediyelere, % 5'ine tekabül eden kısmı 2380 sayılı Kanuna göre Bayındırlık ve Iskân Bakanlığı emrinde bulunan İller Bankasındaki "Belediyeler Fonu" hesabına, % 22'sine tekabül eden kısmı altyapı tesislerinde kullanılmak üzere Karayolları Genel Müdürlüğüne, % 11'ine tekabül eden kısmı altyapı hizmetlerinde kullanılmak üzere Köy Hizmetleri Genel Müdürlüğüne, % 3,50'sine tekabül eden kısmı gençlere ve çocuklara hitabeden spor tesisleri kurulması için Beden Ter biyesi Genel Müdürlüğüne, % 0,75'ine tekabül eden kısmı ise 3040 sayılı Kanunun 4 üncü maddesi uyarınca kurulan Türk Sporunu Teşvik Fonuna ödenir.
ONBİRİNCİ BÖLÜM 2380 Sayılı Belediyelere ve İl Özel İdarelerine Genel Bütçe Vergi Gelirlerinden Pay Verilmesi Hakkında Kanun ile İlgili Değişiklikler
MADDE 130 -
2380 sayılı Kanunun 1 inci maddesinin birinci fıkrasındaki % 10,3 ve % 2,30 nispetleri sırasıyla % 9,25 ve % 1,70, üçüncü fıkrasındaki % 8 nispet % 6, dördüncü fıkrasındaki % 2 nispet % 3, altıncı fıkrasındaki % 6 nispet % 2, sekizinci fıkrasındaki % 2 nispet % 1,4 olarak ve dokuzuncu fıkrası "Genel bütçe vergi gelirleri tahsilat toplamının % 0,25'ine tekabül eden kısmı Belediyelere, % 0,30'una tekabül eden kısmı İl Özel İdarelerine ait paylardan alınarak teşkil olunacak toplam % 0,55'lik kısmı İçişleri ve Bayındırlık ve Iskân Bakanlığı emrinde "Mahalli İdareler Fonu" olarak İller Bankasında açılacak bir hesapta toplanır." Onuncu fıkrası da "Bu fonun Genel bütçe vergi gelirleri tahsilat toplamının % 0,15'ine tekabül eden kısmı Bayındırlık ve Iskân Bakanlığında belediyelerin imar uygulamalarında, % 0,40'ına (1986 yılında % 0,30'una) tekabül eden kısmı da İçişleri Bakanlığınca mahallî idareler için kullanılır." şeklinde değiştirilmiştir.
MADDE 131 -
2380 sayılı Kanunun geçici 3 üncü maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
GEÇİCİ MADDE 3 -
1 inci madde ile Genel bütçe vergi gelirleri tahsilat toplam üzerinden ayrılması öngörülen payların; 1985 yılında % 2'lik 1986 yılında % 2,30'luk kısmı İller Bankasında Belediyeler Fonu olarak ayrılmak üzere Belediyeler için 1985 yılında % 8,15; 1986 yılında % 8,55 ve İl Özel idareleri için 1985 yılında %1,15; 1986 yılından 1,20 olarak uygulanır.
"Mahalli İdareler Fonu" Genel bütçe vergi gelirleri tahsilat toplamının 1985 yılında % 0,30'u; 1986 yılında (5/9'u belediyelere, 4/9'u il özel idarelerine ait paylardan olmak üzere) % 0,45'i; 1987 ve müteakip yıllarda % 0,55'i olarak oluşturulur.
MADDE 132 -
2380 sayılı Kanuna aşağıdaki Ek 1 inci, Ek 2 nci ve Ek 3 üncü maddeler eklenmiştir.
EK MADDE 1 -
Mahallî idareler tarafından tahsil edilen vergi, resim ve harçlar dolayısıyla kullanılması gereken beyanname, rehber ve diğer basılı kağıtlardan, İçişleri Bakanlığının teklifi üzerine Maliye ve Gümrük Bakanlığınca basımı ve dağıtımı yapılacak olanlâra ait basım ve dağıtım giderleri ile bu konuda yapılacak her türlü hizmetlere ait giderler, Genel Bütçe Vergi gelirleri tahsilatı toplamı üzerinden İller Bankasına gönderilen paylardan ödenir.
İller Bankası, söz konusu giderlerin karşılığını, Maliye ve Gümrük Bakanlığınca yapılacak bildirim tarihinden itibaren en geç 15 gün içinde T.C. Merkez Bankasında bu bakanlık adına açılan hesaba yatırır.
EK MADDE 2 -
Bu Kanun hükümlerine göre Genel Bütçe vergi gelirleri tahsilat toplamı üzerinden ayrılan payların, her bir gelir saymanlığı yerine merkezden görevlendirilecek bir saymanlık tarafından ayrılıp gönderilmesi için gereken düzenlemeleri (Bu Kanunun süre ve sorumlulukla ilgili hükümleri saklı kalmak üzere) yapmaya Maliye ve Gümrük Bakanlığı yetkilidir.
Bu hüküm, Genel Bütçeye dahil dairelerce yapılan tahsilattan pay ve fon olarak ayrılıp ilgili yerlere ödenmesine dair diğer kanunlar hakkında da uygulanabilir.
EK MADDE 3 -
Bu Kanunun uygulanmasında, bu Kanunda geçen "Genel Bütçe Vergi Gelirleri Tahsilat Toplamı" deyimi, söz konusu vergi gelirleri tahsilat toplamından vergi iadeleri düşüldükten sonra kalan kısmı ifade eder.
ONİKİNCİ BÖLÜM 6802 Sayılı Gider Vergileri Kanunu ile İlgili Değişiklikler
MADDE 133 -
6802 sayılı Gider Vergileri Kanununun 33 üncü maddesine aşağıdaki fıkra eklenmiştir.
Bakanlar Kurulu, bu maddede belirtilen vergi nispetini bankalar arası mevduat muameleleri ile diğer banka ve sigorta muameleleri için ayrı ayrı veya birlikte % 1'e kadar indirmeye ve yukarıdaki nispeti aşmayacak şekilde yeniden tespit etmeye yetkilidir.
ONÜÇÜNCÜ BÖLÜM Kadrolar
MADDE 134 -
Yarışma ve Yeterlik sınavı sonucu seçilerek 3065 sayılı Katma Değer Vergisi Kanununun Geçici 5 inci maddesi uyarınca geçici sözleşmeli olarak çalıştırılan personelden 657 sayılı Devlet Memurları Kanununun 48 inci maddesindeki şartları taşıyanlar; yazılı olarak başvurmak ve idarece de uygun bulunmak şartı ile durumlarına uygun memuriyet kadrolarına nakledilebilirler.
Sözleşmeli olarak çalışılan sürenin tamamı ilk girişteki derece ve kademe tespitinde değerlendirilir. Artan süreler üst derece ve kademedeki kanunî bekleme süresinde geçmiş sayılır.
MADDE 135 -
190 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin eki 1 sayılı cetvelin Maliye ve Gümrük Bakanlığına ait bölümüne aşağıda unvanı, sınıfı, derecesi ve adedi gösterilen 25 000 kadro ilave edilmiştir.
KURUMU : MALİYE VE GÜMRÜK BAKANLIĞI TEŞKİLATI : MERKEZ Kurum Kod :035 Ek Serbest Unvanı Sınıfı Gösterge Kadro Adedi Toplam
1. DERECE Uzman G.İ.H. 50 50
2. DERECE Uzman " 50 50 Çözümleyici " 14 14 Programcı " 14 14 Mimar T.H. 1 1 Mühendis " 1 1
3. DERECE Uzman G.İ.H. 100 100 Çözümleyici " 9 9 Programcı " 21 21 Bilgisayar İşletmeni " 20 20 Mimar T.H. 1 1 Mühendis " 2 2
4. DERECE Uzman G.İ.H. 300 300 Çözümleyici " 11 11 Programcı " 14 14 Bilgisayar İşletmeni " 50 50 Şef " 20 20 Mühendis T.H. 2 2
5. DERECE Çözümleyici G.İ.H. 6 6 Programcı " 19 19 Bilgisayar İşletmeni " 75 75 Şef " 50 50 Şoför " 5 5 Mimar T.H. 1 1 Mühendis " 2 2 Teknisyen " 2 2
6. DERECE Programcı Programcı G.İ.H. 16 16 Bilgisayar İşletmeni G.İ.H. 41 41 Şef " 35 35 Şoför " 5 5 Teknisyen T.H. 2 2
7. DERECE Programcı G.İ.H. 12 12 Şef " 30 30 Veri Hazırlama ve Kontrol İşletmeni " 140 140 Şoför " 5 5 Teknisyen T.H. 3 3
8. DERECE Veri Hazırlama ve Kontrol İşletmeni G.İ.H. 180 180 Program Yardımcısı " 36 36 Şoför " 5 5 Teknisyen T.H. 3 3
9. DERECE Veri Hazırlama ve Kontrol İşletmeni G.İ.H. 460 460 Daktilograf " 150 150 Şoför " 10 10
10. DERECE Veri Hazırlama ve Kontrol İşletmeni " 470 470 Daktilograf " 150 150 Şoför " 17 17
11. DERECE Şoför G.İ.H. 30 30
12. DERECE Şoför " 30 30 Hizmetli Y.H. 100 100 Kaloriferci " 30 30 TOPLAM 2 800 2 800
KURUMU : MALİYE VE GÜMRÜK BAKANLIĞI TEŞKİLAT : TAŞRA : 035
( I ) SAYILI CETVEL İhdas Edilen Kadrolar 3. DERECE Çözümleyici G.İ.H. 10 10 Programcı " 20 20 Bilgisayar İşletmeni " 20 20
4. DERECE Çözümleyici G.İ.H. 10 10 Programcı " 20 20 Bilgisayar İşletmeni " 30 30 Şef " 150 150
5. DERECE Çözümleyici G.İ.H. 15 15 Programcı " 30 30 Bilgisayar İşletmeni " 50 50 Şef " 200 200 Memur " 100 100 Yoklama Memuru " 550 550 Tahsildar " 75 75
6. DERECE Çözümleyici G.i.H. 15 15 Programcı " 30 30 Bilgisayar İşletmeni 50 50 Şef " 400 400 Memur " 300 300 Yoklama Memuru " 750 750 İcra Memuru " 100 100 Tahsildar " 200 200
8. DERECE Şef " 750 750 Veri Hazırlama v Kontrol İşletmeni " 100 100 Memur " 400 400 Yoklama Memur " 750 750 İcra Memuru " 50 50 Veznedar " 40 40 Tahsildar " 100 700
8. DERECE Veri Hazırlama ve Kontrol İşletmeni G.İ.H. 150 150 Memur " 200 200 Yoklama " 950 950 İcra Memuru " 50 50 Tahsildar " 150 150
9. DERECE Veri Hazırlama ve Kontrol İşletmeni G.İ.H. 200 200 Memur " 750 750 Yoklama Memuru " 3 000 3 000 İcra Memuru " 150 150 Veznedar " 35 35 Daktilograf " 200 200 Şoför " 300 300 Hizmetli Y.H. 200 200 Bekçi " 100 100 Kaloriferci " 100 100
10. DERECE Veri Hazırlama ve Kontrol İşletmeni " 200 200 Memur " 1 250 1 250 Yoklama Memuru " 4 000 4 000 İcra Memuru " 150 150 Veznedar " 25 25 Daktilograf " 305 305 Şoför " 350 350 Hizmetli Y.H. 300 300 Bekçi " 150 150 Kaloriferci " 150 150
11. DERECE Daktilograf G.İ.H. 520 520 Şoför " 400 400 Hizmetli Y.H. 1 000 1 000 Bekçi " 500 500 Kaloriferci " 500 500
12 . DERECE Şoför G.İ.H. 550 550
TOPLAM 22 200 22 200
Ek Serbest Tutulan Sınıfı Göstergesi Kadro Adedi Kadro Adedi Toplam
ONDÖRDÜNCÜ BÖLÜM Kaldırılan Hükümler
MADDE 136 - KALDIRILAN HÜKÜMLER
213 sayılı Vergi Usul Kanununun 201, 202 ve 206 ncı maddeleri hükümleri ile 203 üncü maddesinin üçüncü ve beşinci fıkraları, 177 nci maddesine 2791 sayılı Kanunun 4 üncü maddesiyle eklenen fıkra, 344 üncü maddesinin 8 numaralı bendine 2791 sayılı Kanunun 10 uncu maddesiyle eklenen hüküm, mükerrer 347 nci maddesinin 1 numaralı bendine 2791 sayılı Kanunun 11 inci maddesiyle eklenen hüküm ve 232, 233 üncü maddelerinin son fıkra hükümleri yürürlükten kaldırılmıştır.
MADDE 137 -
3100 sayılı Katma Değer Vergisi Mükelleflerinin ödeme Kaydedici Cihazları Kullanmaları Mecburiyeti Hakkında Kanunun 8 inci maddesi bu Kanunla yürürlükten kaldırılmıştır.
MADDE 138 -
193 sayılı Kanunun;
a) 38 inci maddesinin son fıkrası,
b) 24/12/1980 tarih ve 2361 sayılı Kanunla değişik 22, 32, 33, 34 ve mükerrer 122 nci maddeleri,
c) 31/12/1981 tarih ve 2574 sayılı Kanunla değişik 77 nci maddesi ile 105 inci maddesi.
Yürürlükten kaldırılmıştır.
MADDE 139 -
766 sayılı Tapulama Kanununun 70 ve 72 nci maddeleri ile 492 sayılı Harçlar Kanununa ekli 2 sayılı tarifenin 1/5 inci fıkrası yürürlükten kaldırılmıştır.
MADDE 140 -
488 sayılı Damga Vergisi Kanununa bağlı (1) sayılı tablonun III üncü bölümünün 2 nci fıkrasının (a) bendi ile IV üncü bölümünün 1 inci fıkrasının a, b, c, d, e ve f fıkraları yürürlükten kaldırılmıştır.
MADDE 141 -
1319 sayılı Emlak Vergisi Kanununun 6 ncı maddesi ile 30 uncu maddesinin ikinci, 31 inci maddesinin birinci, üçüncü ve dördüncü fıkraları yürürlükten kaldırılmıştır.
MADDE 142 -
2464 sayılı Belediye Gelirleri Kanununun 45 ilâ 51 inci maddeleri yürürlükten kaldırılmıştır.
MADDE 143 -
5422 sayılı Kurumlar Vergisi Kanununun 199 sayılı Kanunla değişen 15 inci maddesinin 2362 sayılı Kanunla değişik 7 numaralı bendi yürürlükten kaldırılmıştır.
ONBEŞİNCİ BÖLÜM Geçici Hükümler
GEÇİCİ MADDE 1 -
a) 193 sayılı Kanunun bu Kanunla değiştirilen 46 ncı maddesi hükmü uyarınca artırılan miktarlara göre yeni takdirler yapılıncaya kadar, takdir komisyonlarınca takdir edilen ve halen uygulanmakta olan her bir dereceye ait götürü ticaret ve serbest meslek kazançlarına, bu kazançların 1/3'ü oranında ilave yatırılır.
b) Bu Kanun ile Gelir Vergisi Kanununun 51 inci maddesinin 8 numaralı bendine ilave edilen parantez içi hükümle götürü usulden yararlanmalarına imkan verilen ve bu Kanunun yürürlüğe girdiği tarihten önce mükellefiyetleri gerçek usulde tesis edilenler, 31/12/1985 tarihi itibariyle götürü usule tabi olmanın şartlarını taşımaları ve Ocak 1986 ayı içinde bağlı bulundukları vergi dairesine yazılı olarak başvurmaları halinde. Gelir Vergisi Kanununun 50 inci maddesi hükmü dikkate alınmaksızın 1/1/1986 tarihinden itibaren götürü usulde teklif olunurlar.
Maliye ve Gümrük Bakanlığı, bu maddede yazılı başvuru süresini bir aya kadar uzatmaya yetkilidir.
c) 1985 takvim yılı kazançlarına ilişkin olarak 1986 takvim yılı içinde kurumlar vergisi beyannamesi veren kurumların 1985 takvim yılında elde ettikleri ve iştirak kazançları istisnası kapsamına giren kazançları üzerinden °/a 10 gelir vergisi tevkifatı yapılır.
Bu tevkifat kurumlar vergisi beyanname verme süresi içinde yapılır.
d) 193 sayılı Gelir Vergisi Kanununun 86 ve 87 nci maddelerinin bu Kanun ile değiştirilen hükümleri, 1985 takvim yılında elde edilen ve münhasıran ücretten ibaret olan gelirler hakkında da uygulanır.
e) 193 sayılı Gelir Vergisi Kanununun bu Kanunla değişik mükerrer 116 ncı maddesi hükmü ticarî, ziraî ve meslekî kazançlarından dolayı 1985 yılında gerçek usulde vergilendirilen mükellefler hakkında da uygulanır.
f) Gelir Vergisi Kanununun 24/12/1980 tarih ve 2361 sayılı ve 31/12/1981 tarih ve 2574 sayılı Kanunlarla değişik 75 inci maddesinin ikinci fıkrasının l, 2, 3 ve 11 numaralı bentlerinde yazılı olan ve 1985 takvim yılı içinde elde edilen iratlar için, bu Kanunla yürürlükten kaldırılan 77 ve mükerrer 122 nci maddeleri hükümleri uygulanır.
GEÇİCİ MADDE 2 -
a) 492 sayılı Kanuna ekli (4) sayılı tarifenin 13 numaralı bendinin (a) ve (c) fıkralarında belirtilen ve Emlak Vergisi beyannamesi verilmesini gerektiren işlemlerden, Emlak Vergisi beyanname verme süresi (ek süre dahil) bu Kanununun yürürlüğe girdiği tarihe kadar geçmiş olan ve tapuda gösterilmemiş bulunanların 31/12/1987 tarihine kadar tapuda gösterilmesi halinde, ilgili mükellefler hakkında bahis konusu tarifeye bu Kanunla eklenen son fıkra hükmü uygulanmaz.
b) 492 sayılı Harçlar Kanununa ekli (8) sayılı tarifeye bu Kanunla eklenen VIII-Telsiz Harçları bölümünde yazılı olan harçlardan (Yıllık harçlara ait hükümler hariç) 7/10/1983 tarihi ile bu Kanunun yürürlüğe girdiği tarih arasında kalan süreyle ilgili bulunanların ve bu Kanunla harç kapsamına alınan tüm işlem ve belgelere ait yıllık harçların 1/4/1986 tarihine kadar ödenmesi halinde ceza uygulanmaz.
3222 sayılı mülga Telsiz Kanunu hükümleri gereğince ödenen harçlar, bu Kanun hükümleri gereğince ödenecek harçlardan mahsup edilir.
GEÇİCİ MADDE 3 -
1/1/1985 tarihinden sonraki dönemlere ait olmak üzere 2978 sayılı Kanun uyarınca verilmesi gereken vergi iade beyannamelerinin verilme süresi, bu Kanunun yayımlandığı tarihi takip eden 10 uncu günün mesai saati sonuna kadar uzatılmıştır. Bu süre içinde verilen vergi iade beyannameleri üzerinden hesaplanan vergi iadeleri, vergi dairelerince bu Kanunun yayımlandığı tarihten itibaren 30 gün içinde ödenir.
GEÇİCİ MADDE 4 -
Bu Kanunun yürürlüğe girdiği tarihte adlarına vergi ve ceza tarh edilen mükelleflerin vergi borcu aslı 300 000 (dahil) lirayı aşmayanlar, vergi borcu aslını % 25 fazlası ile 31/12/1985 tarihine kadar ödedikleri takdirde haklarında kesilen cezalar terkin edilir ve gecikme zammı ile tecil faizi hesaplanmaz.
Bu Kanunun yürürlüğe girdiği tarihte vergi borcu aslı üçyüzbin lirayı aşmayan mükelleflerden bu vergi borcu ile buna bağlı cezaları ihtilaf konusu yapanlar, ihtilaflarından vazgeçerek 31/12/1985 tarihine kadar vergi aslını % 25 fazlası ile ödemeleri halinde, bunlar hakkında da kesilen cezalar terkin olunur ve gecikme zammı alınmaz.
Bu maddenin uygulanmasına ait usul ve esaslar Maliye ve Gümrük Bakanlığınca tayin ve tespit olunur.
MADDE 144 - YÜRÜRLÜK
1. Bu Kanunun Birinci Bölümünün araziye ait, asgarî ölçüde birim değer tespiti için yeniden kurulan Takdir Komisyonları ve arazi ile ilgili diğer hükümleri ve yoklamadan maksat ve yoklama memurlarına ilişkin hükümleri bu Kanunun yayımı tarihinde, arsalara ait asgarî ölçüde birim değer tespiti için yeniden kurulan Takdir Komisyonları ile ilgili hükümleri 1/3/1986 tarihinde,
2. Bu Kanunun Beşinci Bölümünün, 96 ncı maddesiyle 492 sayılı Kanunun (8) sayılı tarifesine eklenen Telsiz Harçlarına ait hükümleri (Yıllık harçlara ait hükümleri hariç) 7/10/1983 tarihinden geçerli olmak üzere yayımı tarihinde,
3. Bu Kanunun 107, 115, 119, 126, 132, 133, 134, 135 ve Geçici 2, 3 ve 4 üncü maddeleri yayımı tarihinde,
4. Bu Kanunun Bakanlar Kuruluna ve Maliye ve Gümrük Bakanlığına yetki veren hükümleri 1/1/1986 tarihinden geçerli olmak üzere yayımı tarihinde,
5. Bu Kanunun diğer hükümleri 1/1/1986 tarihinde,
Yürürlüğe girer.
|