Mesajı Okuyun
Old 30-08-2006, 12:14   #2
Av.Engin Özoğul

 
Varsayılan

Madde 4-ı'nın uygulanması için gerekli ilk koşul işyerinin bir esnaf ya da sanatkara ait olmasıdır. 507 sayılı kanun madde 2'ye göre esnaf, ister gezici ister sabit bulunsun, iktisadi sermayesi ile birlikte bedensel çalışmasına dayanan, geliri tacir niteliğini kazanmasını gerektirmeyecek miktarla sınırlı olan ve bu bakımdan ticaret ve sanayi odasına kaydedilmemiş bulunan kimsedir.
Bu durumda esnaf ya da sanatkar, işçi değil işveren konumundadır.

İkinci koşul ise burada çalışan işçi sayısının üçü geçmemesidir. Yani bu işyerinin istisna kapsamında olması için işyerinde esnaf ya da sanatkar+üç ya da daha az işçi bulunması gerekir. Çalışan işçi sayısı dört ya da daha fazla ise işyeri İş Kanunu kapsamında kalacaktır.

Bunun yanında "üç kişi" kavramına işverenin de dahil olduğunu savunan görüşler vardır. Yargıtay da bu görüştedir.

"Dosyadaki bilgi, belgelere ve özellikle araç tanıtım kartına göre davalıya ait taksi işyerinde davacı dışında Orhan ve Mustafa'nın da şoför olarak çalıştığı anlaşılmaktadır. Bu durumda ticari taksi işyerinde davalı dışında 3 kişi daha çalıştığına göre, taraflar arasında 1475 sayılı İş Kanunun 511-5 maddesi hükmü uygulanamaz. Davalı işyeri 1475 sayılı İş Mahkemeleri kapsamına girdiğinden işin esasına girilerek istekler hakkında olumlu ya da olumsuz bir karar verilmesi gerekirken yazılı gerekçe ile görevsizlik kararı verilmesi hatalıdır."