Anlaşmalı boşanma davalarını takip ettiğim çift duruşma salonunda bekliyordu.Duruşma başladı ve hakim taraflara döndü "ikiniz de pırıl pırıl gençlersiniz neden bu kararı aldınız" diye sordu.Aslında bu soru her iki tarafça da cevaplandırılması çok çok zor olan bir soru idi.Ben de bu evliliğe dair çok şey bildiğimden verecekleri cevapları gerçekten merak ettim.Acaba nereden ve nasıl başlayacaklardı, neleri seçip anlatacaklardı? merakla bekledim.Onlar da epey bir düşündükten sonra çok kırık ve kırgın bir ses tonuyla "karşılıklı aşk ve sevgimiz bitti" dediler.Hakim de boşanmalarına karar verdi.Bu açıklamanın üzerine söylenecek çok söz yok diye düşünüyorum.Evliliğin temeli aşk ve sevgidir ya da öyle olmalıdır.Ama toplumumuzda aşksız sevgisiz kurulan ya da aşksız ve sevgisiz sürdürülen o kadar çok evlilik var ki aslında bu çoklar bize daha çok normal gelmeye başladı.Halbuki bir evliliğin sürdürülebilir olup olmadığını da en iyi bilenler bizzat bunu yaşayanlardır.Bitti diyorlarsa bitmiştir demek ve kabul etmek lazım.Kamu gücünü kullanıp yüreklere yaşamlara hükmetmek ne kadar adil olabilir ki?