Merhaba herkes,

Öncelikle Gönül Dinçer'i tanımam. Bunun neden söylediğimi de açıklayayım. Kendisini burada savunmak veya karalamak gibi bir niyetim hiç yok. Zaten şahsın tartışmamızın temasıyla da bir ilgisi yok. Nasıl buralara geldiğimiz ise birilerinin kişisel sorunu gibi görünüyor.

Lütfen KAHDUM'un kapatılmasını tartışalım. Burada olmayan bir kişinin gıyabında konuşmayalım. Kendisinin kişiliğine yönelik tartışma yapmıyoruz. Zaten bu kimsenin hakkı da değil.

Dünyada ve Türkiyede ezilmişliklerin mücadelesi ve örgütlenmesine vedesteklenmesine hızla gidilirken, İzmir Barosu'nun bu yönde atmış olduğu adımdan neden geri dönüldü?

Öyleyse, Çocuk Hakları Merkezi'ne, İşkenceyle Mücadele Merkezi'ne, İnsan Hakları Merkezine ve benzer Merkezlerin hiçbirine gerek yok. Hepsi Adli Yardım Bürolarından atamalarla çözülebilecek sorunlar. Kadın Komisyonu'na da gerek yok!

İlk yazımda bu merkezlerin önemini ayrıntısıyla anlatmıştım. İkinci yazımda ise örnekseme yoluna gitmiştim. Bu alanda çalışan arkadaşlarımızı yaşadıkları sorunlardan hareketle hukuki perspektif sunacakları işin doğası geregidir. Şeytan ayrıntıda gizlidir. Ayrıca bütün barolarda bu yönde Merkezler kurulma çalışmaları bulunmaktadır. Bu Merkez'de çalışan meslektaşlarımızın ve bu merkezlere gitmiş, hukuki destek almış kadınların sesini duymak isterdim. O duyulmayan sesi duymak isterdim, isterdim, isterdim...