sevgili betül.....


senin geçtiğin bu yollardan mılyarlarca insan gectı ama tabiki herkes aynı kaygıyı ve onuru taşımıyor......bende senin gibi düşünürdüm inan çok ağladım ve kavga ettim.... değişmez birşeyler diye düşündüğüm olmadı değil....ama zamanla gördümki bu işi meslek ahlakı ve insan onuruyla yapan abierimiz ve ablalalrımızda varmış. umutsuz olma en azından bu kaygıyı taşıman güzel.....ve bak birileri gündemine almış bu konuyu......gerçi fazla ilgilenen yok utanıyorlar belkı...