Sayın Barış
Yargıtay Başkanı'nın ifadesinde geçen, demokratik düzene, laik hukuk devleti anlayışına,cumhuriyete sahip çıkmak, buna taraf olmak yönündeki hamasi nutku uygulamacı hakim için değer taşımaz. Demokrasi insanın kişiliğine en uygun rejimdir. İnsanın isteği bu yöndedir. O halde demokrasiye taraftır. Laikliğe taraf olmak doğru bir teşhistir. Bireyin din ve vicdan özgürlüğünün içinde barındığı ilke laikliktir. Hukuk devletinin savunuculuğunda da bir terslik yoktur. Hukuk devleti, hukuka bağlı devlet demektir. Hukuka bağlı devlet, önceden konulan hukuk kurallarının herkese eşit olarak uygulanmasıdr. Hukuka aykırı davranış kimden gelirse gelsin uygulanacak müeyyide de aynıdır. Önemli olan hukuk kurallarının çağdaş hukuka uygun olmasıdır. Demokrasi ile yönetilen uygar devletlerin de hukukuna uygun olmasıdır. Evrensel hukuka uygunluğudur.
Cumhuriyete taraf olmak şu anda içinde bulunduğumuz rejimi benimsemektir. Benimsenen rejimi korumak sadece yargıçların değil tüm yurttaşların asli görevidir. Ancak bütün bunlar hukuk uygulaması yönünden hakimin devletin, taraftarı , devletin koruyucusu olarak davranmasını gerektirmez. Böyle bir düşünceyi kabul ettiğimiz zaman hakimim görev ve fonksiyonu anlamış olamayız. Eğer Hakimi devletin hakimi ve kuruyucusu olarak kabul ederseniz, hakim de görevini bu anlayış içinde yaparsa, demokrasiden, laiklikten, hukuk devletinden ve hatta cumhuriyetten söz edemezsiniz. Böyle bir durumda rejimin adı ne olursa olsun, sadece bir diktatörlük söz konusu olur. Yargıtay Başkanı'nın belirttiği kurumlar varlığını ancak tarafsız tabii hakim ilkesi ile varlığını koruyabilir.Aksi halde içi boşaltılmış kavramlarla uğraşmış oluruz. Hakim polis-jandarma değildir. Hatta hakim genel idare içinde yer alan bir memur da değildir. Hakim çarpışan güçlerin içinde doğruyu bulan, adaleti sağlayan, adil davranan, varlığı herkese güven veren, öngörülü, hoşgörülü, kişisel duygularını, siyasal görüşlerini görevine yansıtmayan kişidir. Daha doğrusu herkesin hakimidir.