kuru ekmekleri paylaşan güvercinlerin kalabalığına komşu
yangın merdiveninde unutulmuş fesleğen yalnızlığı
bir balkonda çocuk bezlerinden sevinç bayrakları
ellerime baktım, ne kadar üşümüştüler

başka evlerden yükseliyor çocuk kahkahaları
süt ısıtmadım kimseye, bal sürmedim kimsenin ekmeğine
hiçbirşey istemedi canım
takvimimde daha pazar olmadı

11.11.2001 Pazar – Mecidiyeköy